Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Silas Toronthal gevoelde zich in zijne tegenwoordigheid hevig beangst.... Hij begon te begrijpen, dat hij de straf zijner misdaden niet zou kunnen ontloopen.... Hij voelde, dat hij verloren was. Hij keek rond, alsof hij een hoek zocht, waar hij zich voor aller oogen kon verbergen. "Waar is Sava?" vroeg eensklaps dokter Antekirrt. "Waar is dat jonge meisje, dat ..." "Mijne dochter?"
"Ja!... Ja!... ik moet mijne revanche hebben! De bank is te gelukkig geweest!" "Juist, zoo! Zie, nu wordt ge weer de oude fideele kerel! Nu herken ik u weer." "Te gelukkig geweest!" herhaalde Silas Toronthal, "en dezen avond nog.... Ja, dezen avond!..."
Daarenboven, hoewel Silas Toronthal poogde weerstand te bieden, was dat geheel te vergeefs; want hij gevoelde thans al de hartstochten van den speler ongeketend in zich woelen. Te midden van den ellendigen toestand, waartoe hij vervallen was, ondervond hij tegelijkertijd zoowel vrees als aandrang om naar de speelzalen van het Casino te Monte Carlo terug te keeren.
Hoe zou daar het lijk van Silas Toronthal in de diepte van die peillooze, sombere ravijnen, die langs den weg aangetroffen werden, weer gevonden worden? Evenwel wilde Sarcany een laatste maal zijn medeplichtige weerhouden en een laatste poging aanwenden, hem naar Monte Carlo naar het hôtel terug te voeren. Die poging zou evenwel deerlijk mislukken.
Mildere gevoelens zaten bij hen voor en zouden hunnen invloed niet missen. Wat den Spanjaard Carpena en den bankier Silas Toronthal betreft, omtrent hun lot zou later afdoend beslist worden, evenwel niet vóórdat Sarcany op zijne beurt een plaatsje in de kasematten van Antekirrta zoude erlangd hebben.
Intusschen bevond zich thans een man in de kasematten van Antekirrta, die weten moest, waar Sava Toronthal zich bevond, of ook zij nog steeds in de macht van Sarcany was. Dat was hij, die haar voor zijne dochter had laten doorgaan, dat was de bankier Silas Toronthal.
Maar nauwelijks hadden beiden ongeveer twintig passen afgelegd, toen zij een man ter rechterzijde van het pad zagen verschijnen. Deze gleed als het ware langs de helling tusschen mastiek- en mirten-struiken door en sloop blijkbaar naar de rots, waarop Silas Toronthal zich bevond. Het was alsof een verscheurend gedierte naderde. Dat was Sarcany. De beide acrobaten herkenden hem dadelijk.
Luigi begaf zich ten gevolge van dit gesprek naar het fortje, alwaar hem toegang verleend werd tot de kasemat, die Silas Toronthal tot gevangenis diende. De bankier was op dat oogenblik in een hoek bij eene tafel gezeten. Hij had juist zijn bed verlaten. Naar zijn uiterlijk te oordeelen, was zijn gemoedstoestand veel verbeterd.
De dag begon juist aan te breken, toen Pescadospunt eene schuilplaats in een van die uithollingen van den oever ontdekte, die voorzeker door een der geologische beroeringen in vroegere eeuwen gevormd was. Daarin werd Silas Toronthal op den oever neergelegd, om onder bewaking van Kaap Matifou een poos te verwijlen.
O, waar zijn Paul en Silas? O, waar zijn Paul en Silas? Gegaan naar 't schoone land. Dood zijn ze en in den hemel; Dood zijn ze en in den hemel; Gegaan naar 't schoone land. Zingt maar voort, arme zielen! De nacht is kort en de morgen zal u voor altijd scheiden. Maar nu is het morgen en iedereen is in beweging; en de brave Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek