Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
En niets kan het storen, wanneer het in ons voordeel is!... Laten wij wachten, totdat het ongeluk afgewend zal zijn, en laten wij dan niet aarzelen, om ons spel, wanneer wij de veine hebben, hoog op te voeren." Luisterde Silas Toronthal naar die trouwelooze raadgevingen, die evenals alle redeneeringen, welke hasardspelen betreffen, slecht, zeer slecht waren? Neen, voorzeker niet!
"Welnu, Silas Toronthal," begon de Siciliaan op dien luchtigen toon, die aan de ellende in dit tranendal niet meer gewicht schenkt, dan zij waard is. De bankier antwoordde niet, hij scheen te zeer in zijne formulen en berekeningen verdiept. "Hebt gij eindelijk de voorkeur aan de roode of aan de zwarte kleur geschonken?" vervolgde Sarcany.
Hij zou dan toegestooten hebben, al had hij daarna ook het hoofd op het schavot moeten brengen. Met een woest handgebaar, waaraan de toorn nog meer spierkracht verleende, stootte Silas Toronthal Sarcany terug; daarna ijlde hij voort naar den laatsten draai van het pad en daalde langs eenige trappen af, die den weg vormden in den rotswand waartusschen kleine terrasvormige tuinen uitgehouwen waren.
"Berekeningen, ... onfeilbare martingalen om te winnen?.. Drommels, waarde Silas, het komt mij voor, dat gij zeer ongesteld zijt. Het begint u waarlijk in het hoofd te schelen!" "Kom, loop heen, ik... Maar geef mij dat papier terug, Sarcany, ik bid er u om." "De fortuin, of beter het toeval, de kans laat zich niet door berekeningen onderwerpen.
"Ik weet het niet!..." antwoordde Silas Toronthal, vast besloten zijn geheim zorgvuldig te bewaren. Eensklaps stiet hij echter een gil uit en poogde, terwijl hij zich van pijn kromde en spartelde, Kaap Matifou, die zijne hand steeds in de zijne omklemd hield, achteruit te duwen. Hij had eerder kunnen proberen een granietblok van zijne plaats te brengen.
Zij waren dan ook vernietigd. "En toch is dat vertrek heel natuurlijk," merkte Luigi Ferrato na het verhaal hunner nasporing op. En dokter Antekirrt en Piet Bathory keken hem vragend aan. "Wat bedoelt gij?" vroegen beiden tegelijk. "Moest Sarcany niet vreezen," ging Luigi voort, "dat Silas Toronthal uit wraakzucht of door eenige andere reden gedrongen, zijne schuilplaats zou openbaren?"
"Breng den gevangene naar zijne cel terug!" zei dokter Antekirrt; "wij weten, wat wij verlangden te vernemen." Luigi Ferrato trok Silas Toronthal met zich voort, het Stadhuis uit en sloot hem in zijn kasemat op. Sava te Tetuan! Sava in Marokko! Sava in de macht van dat afzichtelijk wijf!
Zoo ging die nacht voor de beide vennooten zeer ongelijk, zooals men ziet, voorbij. Gunde hij den eenen eenige uren rust, zoo liet hij den anderen zich slechts wanhopig wentelen in angstige pijnlijkheid en volslagen slapeloosheid. Den volgenden morgen tegen tien uren vervoegde Sarcany zich bij Silas Toronthal.
"Ja!... dat zullen wij!" hernam dokter Antekirrt vastberaden. "En al kan ook aangenomen worden, dat Silas Toronthal niet weet, waarheen Sarcany eene schuilplaats gezocht heeft, zoo zal hij toch niet kunnen ontkennen, dat hij weet, waar die ellendeling mijne dochter opgesloten houdt. En dat zal hij, dat moet hij ons zeggen, al moet ook geweld gepleegd worden!"
"De fortuin?... De fortuin?..." herhaalde Silas Toronthal nadenkend en met de hand voor het voorhoofd geslagen. "Ja, de fortuin! Zij is, wel beschouwd, vrouw en als zoodanig deelt zij hare gunsten uit aan hen, die sterk genoeg zijn, om haar te beheerschen en haar onder den duim te houden," "Zij heeft ons toch verraden! Ja, verraden, zooals dat slechts eene vrouw doen kan!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek