Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Ja," zoo sprak hij tot zich zelven, "wij zijn, inderdaad, zonder uitweg tegen den muur gedrongen! ... Morgen wordt alles op één worp, op één dobbelsteen gezet! ... Of de bank zal springen, of ... wij! Dat ik geruïneerd zal zijn door zijn val ... wat kan dat schelen? Ik kan mij herstellen ... Maar Silas Toronthal?
Sarcany en Silas Toronthal hadden zich na hunne teleurstellingen in hunne kamers teruggetrokken en onderzochten en overpeinsden daar den toestand, natuurlijk ieder van zijn standpunt. Zouden thans de banden der gemeenschappelijke belangen, die hen gedurende vijftien jaren te zamen gebonden hadden, door de fortuinswisselingen verbroken worden?
Die twee behoorden tot de notabelen van de kleine volkplanting, en dat verdienden zij ook. Hoewel het Sarcany gelukt was te ontsnappen, hoewel men zelfs zijn spoor bijster geraakt was, zoo was de gevangenneming van Silas Toronthal zoo belangrijk, dat de dankbetuigingen van dokter Antekirrt en van Piet Bathory aan Pescadospunt niet ontbraken.
Dit maakte hem te meer ongerust, daar hij steeds niet wist in handen van welk machtig persoon hij zich sedert zijne gevangenneming bevond. Silas Toronthal, die steeds door Kaap Matifou vastgehouden werd, trad, voorafgegaan door Luigi Ferrato, de zaal binnen. Wel zag hij terstond Pescadospunt, echter niet mevrouw Bathory noch haren zoon, die zich beiden ter zijde hielden.
Men is en blijft, wanneer men speelt, de slaaf van het toeval. En dat willen of wenschen die verblinden niet in te zien. Silas Toronthal speelde dus, terwijl Sarcany, wiens belang bij die laatste partij dubbel gold en die steeds winner was, welke ook de afloop zou zijn, hem nauwkeurig op de vingers keek en van iedere winst of verlies aanteekening hield.
Hier mogen slechts de oogen, niet de lippen spreken. Ook dat is door de almachtige "Administration" bepaald. Maar hoe duidelijk zijn die blikken, hoe begrijpelijk is dat gebarenspel! In die vertrekken vinden wij Silas Toronthal en Sarcany terug.
"Laten wij het derhalve geheel, aan het toeval overlaten. Gisteren had de bank de veine, het is niet onmogelijk, dat zij heden déveine zal hebben. En als dat zoo is, dan"... Sarcany's oogen glinsterden... "heb ik u niets meer te zeggen." "Dan?..." "Dan zal het spel ons alles weergeven, wat wij verloren hebben! Zult gij dan tevreden zijn?" "Alles?..." "Ja, alles, Silas Toronthal! Alles!
Zij is niet uitgeput!" hernam Sarcany met drift. "Dat is, bij God, zoo niet uit te leggen, maar dat gevoelt men; zoo iets doordringt iemand tot in het merg der beenderen!... Een millioen wacht ons heden avond op de speeltafels van het Casino!... Ja, een millioen!... hoort ge, een millioen! En ik zal die laten ontsnappen!... Bij den duivel! dat moogt gij ook niet, Silas Toronthal.
"Wij zullen heden nog vernemen, waaraan wij ons te houden hebben," antwoordde de dokter, "en ik zal zien wat mij verder te doen staat, wanneer Silas Toronthal niets weet of niets wil mededeelen.
"Daarenboven, er valt hier niet te kiezen... Kom vooruit, waarde Kaap, vooruit!" En voortspoedende hadden zij Silas Toronthal weldra ingehaald. Dat merkten zij weldra. Deze besteeg snel de straat van Turbia.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek