Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Madzy, die nooit eenig jongeling dan Seerp had leeren kennen, en hem een zusterlijke genegenheid toedroeg, leende geen afkeerig oor aan de wenschen, door haar weldoenster gekoesterd, en gewende zich als van zelve aan het denkbeeld van op Adeelastins haar dagen aan de zijde des Burchtheers te blijven doorbrengen.
Zoo wordt iemand die volgens recht Seerp Tjallings heeten moest, naar z'n vader Tjalling, in 't dageliksch leven door z'n dorpsgenooten Seerp Grietjes genoemd, omdat-i onder den plak zucht van Griet, z'n boos wijf.
Dit wist de Graaf: hij liet onder zeker voorwendsel aan zijn oom zijn halsketen afvragen: en, zoodra de gasten hier waren, zond hij mij naar de schoone Friezin om haar uit naam van haren voogd te gaan afhalen. Zij wilde eerst mijn boodschap niet gelooven; maar toen ik haar den talisman vertoonde en haar zeide, hoe Seerp Van Adeelen er sterk op stond, dat zij komen zoude...."
Adeelen alleen bleef terug met Madzy, die, toen het lichaam was opgenomen, het besef van haar toestand had terugbekomen, en snikkende was ter zijde getreden. "Wel hoe!" zeide Seerp, zich voor haar plaatsende en haar met een hoonenden grimlach aanziende: "volgt gij het lijk van uw minnaar niet?" "Seerp! gij zijt wreed!" was alles, wat haar tranen aan Madzy toelieten te zeggen.
"Laat ons hiermede betijen, genadige Oom!" zeide de Graaf, met bedaardheid: "zoo wij wel verstaan hebben, is deze Seerp Van Adeelen mede uitgedaagd door Deodaat van Verona, en deze wederkeerig door Reinout." "Zoo is het," antwoordde Beaumont.
Onder het uitspreken dezer woorden nam hij een handvol geld uit de tasch en wierp het den Onderschout voor de voeten. "Wat u betreft," vervolgde hij, zich tot de Ridders wendende, "grooten dank voor uw tijdige hulp, zonder welke Seerp Van Adeelen Friesland nooit had kunnen teruggezien.
"Dat valt nog te betwijfelen," hernam vader Syard: "doch zeker is het, dat noch de Camminga's, noch de Martena's, noch de Beyma's, noch een der vrienden van Aylva de hand zullen verleggen, wanneer zij vernemen, dat het niet de zaak van Friesland, maar den bijzonderen wrok van Seerp Van Adeelen geldt. En wat zal dan het gevolg van uwe oploopendheid wezen?
Seerp Van Adeelen had, gelijk wij gezien hebben, het feest in drift verlaten. Daar zijn dienaars en die van Aylva met de paarden waren teruggereden, met last om hen weder tegen den afloop der partij te komen afhalen, zag hij zich genoodzaakt te voet huiswaarts te keeren.
Twee hunner stegen af: en nu herkende zij in dezen, niet zonder siddering, Seerp Van Adeelen en Reinout, die, na hun paarden aan de zorg hunner dienaars te hebben toevertrouwd, aan gene zijde des vonders bleven staan. "Roep uw hond terug, vrouw!" schreeuwde Adeelen: "wij komen den Heer van Aylva bezoeken." De pachtersvrouw gehoorzaamde en de beide edellieden traden de werf op.
Jonker Seerp! wat ziet gij er uit. Hebt gij in de stadsgracht gelegen of hebben zij u bespoten? Het water druipt u van den wapenrok af." "Genoeg gesnapt," zeide Adeelen. "Laat iemand den pater verzoeken in mijn slaapzaal te komen. Ik zal mij gaan ontwapenen." Na een half uur waren beiden ter bestemde plaatse bijeen. "Welnu," vroeg de monnik: "heeft uw uitdaging een goed gevolg gehad?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek