Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 november 2025
En als een schip, dat golven klieft en schuim opspatten doet, Zoo wierp de held zich in die zee, den Saracenenvloed; En onbewogen als een rots, die in de branding staat, Terwijl de woeste golf zich op haar borst te pletter slaat, Zoo hield, terwijl het heidensch tuig zijn slagen dalen doet Op helm en schild, de ridder stand met ongebroken moed. »Ter hulpe!« roept de eedle Cid, »op! voor het heilig kruis!
De lieden van Veurne, alhoewel verstrooid, vochten met een dolle wanhoop, het schuim stond op hun mond, en bloed liep overal langs hun lichamen af, en nochtans kon die heldenmoed hun met te baat zijn. Zij hadden elk reeds drie of vier ruiters verslagen, maar hun getal verminderde te zeer, terwijl dit der vijanden steeds aangroeide, met eer en wraak te sterven was hun gedacht.
Als wij de Erzbach stroomaf volgen, komen we in het dal der Enns, waar nog indrukwekkender natuurtooneelen ons wachten. Over een lengte van vier mijlen wringt zich die stroom door een diepe kloof in het kalkgebergte; al springend doet hij hoog het schuim opspatten en laat een klagenden toon hooren, als het snelstroomende water zich voortspoedt tusschen de van de rotswanden neergestorte blokken.
Doodsbleek, de oogen star gericht op den waterval, wachtten ze het noodlot af. Krampachtig klemden ze hun handen om de randen van de boot! Daar waren ze op de plek! Kees sloot de oogen, bereid zich in de armen van den dood te werpen. Donderend loeide het water tegen de rotsen. Een ondeelbaar oogenblik bevonden ze zich in een wolk van rillend schuim.
Men vindt hier, zoo lang de geschiedenis aanwijst, nooit iets anders dan een betwist grensland, dat altijd een, steeds van heerscher verwisselende, speelbal der machtige naburen geweest is, en dat veel overeenkomst heeft met een zeeboezem, waarin het schuim der volken de uiterste toppen der baren, tegen aan klotst en gaten slaat.
Zij deden 't sein des vredes wapp'ren, En de ouderdom herriep de dapp'ren, Die, om den erfwrok lang gehuisd, Vast in den breeden vloed zich waagden, En heup en borst van schuim ombruist, De waap'nen in de slinke vuist, Het roeijerpaar ten kampstrijd daagden. Ach! kind'ren van hetzelfde land, Maar die elkanders rust belaagden, Om onderscheid in offerrand'!
In Californië hebben de chineesche mandarijnen eene strafkolonie gevonden, waarheen zij nu, dank zij onzer schraapzucht en dwaasheid, het schuim der maatschappij, hun vagebonden, misdadigers enz. heenzenden. Zoo komen zij van over de zee, bij duizenden, of liever bij tienduizenden; en toch zijn die duizenden en tienduizenden nog slechts de voorhoede van een groot leger.
Eerst kon ik mij niet voorstellen wat hiervan de oorzaak was; doch later bemerkte ik, dat het schuim, hetwelk de wind naar het strand dreef, groen gekleurd was, alsof het watermossen bevatte. Ik poogde wat van die groene stof mee naar huis te nemen, maar slaagde daarin ongelukkig niet.
De arme vrouw bouwde haar huisje zelf; het was wel is waar klein en bekrompen, het eene raam zat scheef, de deur was te laag en het stroodak had beter gelegd kunnen worden; maar beschutting verleende het toch, en ver over de zee, die met geweld tegen den muur aanklotste, kon men van uit het huisje zien; de zilte golven deden haar schuim over het geheele huis spatten, dat er nog stond, toen hij, die de steenen daarvoor vervaardigd had, al lang dood en begraven was.
De oceaan die kookt en ziedt, Spreidt z'n schuim in wild gebruis, Gillend of met snelheid vliedt Vooglen vlucht naar veilig thuis. Tegnér, Frithiof-sage.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek