Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 november 2025


Ik beloofde dit uit te rekenen; en, aan de eene zijde bevreesd zijnde, zoo het tot de zaak kwam, my te bedriegen, aan den anderen kant, hen zoo veel mooglijk af willende schrikken van eene proefneming waar ik weinig zin voor had, droeg ik zorg, niet bekrompen te zijn in mijn vordering, maar begrootte die onkosten ruim.

De oude juffrouw scheen bijzonder snel uit het veld geslagen, want zij viel op een stoel bij de deur neer, en mompelde bevend: »Is me dat schrikken.... Ik draai met de kamer in 't rond.... Meneer heeft me niet gewaarschuwd! En meneer is uit dineeren.... 't Is wat te zeggen!"

Wel hebben zij nog de klassieke "bot" op den rug, maar zij dragen nu slechts lichte vrachten, groenten, levensmiddelen, kleine pakjes; en wel verre van af te schrikken, zijn zij vriendelijk en voorkomend en uitlokkend. Elken morgen komen zij bijeen op het plein Saint-Lambert of ergens anders, en wachten daar tot men hare diensten verlangt en haar eene of andere commissie opdraagt.

Weldra was ze tusschen 't geboomte verdwenen. "Wie is dat?" vroeg hij. "Een ongelukkige die gek is geworden door al het verdriet en de schrikken die ze doorstaan heeft," antwoordde don Filipo. "Ze is al vier dagen zoo." "Is 't misschien een zekere Sisa?" vroeg Ibarra belangstellend.

Al de omstanders waren verbaasd en ontzet over dezen heftigen uitval: en Adeelen zelf, hoe weinig door woorden af te schrikken, was zoo uit het veld geslagen door de onverwachte wijze, waarop de Graaf zijn toespraak had opgenomen, dat hij eenige oogenblikken stom bleef, en zonder te weten wat hij deed, met de linkerhand zijn sabelknop omvatte, als vreesde hij een dadelijken aanval.

Nog twee boschjes moest hij voorbij, en na een ondenkbaar oogenblik had hij ze achter zich en was op de vlakte. Een schril geluid uitstootende, om ons te laten schrikken, pareerde hij zijn paard en hief zijn geweer op om te schieten. Maar hij schoot niet, hij mikte zelfs niet. Hij stootte andermaal een kreet uit, een kreet van toornende teleurstelling. Hij zag dat ik er niet bij was.

Een dame, wier echtgenoot niet tot den strijd geneigd maar overigens vol edele largesse is, zendt aan de drie ridders, die haar in minne dienen, haar hemd, om in het steekspel, dat haar man geven zal, het als wapenrok te dragen, zonder pantser of andere bedekking dan alleen helm en beenstukken. De eerste en tweede ridder schrikken ervoor terug.

Dat gebaar van Vere bracht in iedereens gemoed een ijselijken angst. Iedereen had den kouden adem voelen gaan, die Vere zoo deed huiveren, en iedereen bleef stil, den schrik verbergend om anderen niet af te schrikken. Op dat oogenblik ook vertrok het gelaat van Vere in pijnlijke stuipen. Ze kreunde, ze opende wijd haren mond en de lucht reutelde in hare keel. Maar dat duurde niet.

Om de menschen niet te doen schrikken, had Jack zijn overjas weer aangetrokken en zijn masker afgezet en toen nu op het geratel der rijtuigwielen eenige bedienden naar buiten kwamen schieten, vertelde hij hun in weinige woorden wat er gebeurd was. Dadelijk werden er nu handen uitgestoken om de dame uit de koets te helpen.

Eerst toen kwam de herinnering aan mijn vrouw en kinderen bij mij boven; zonder te denken aan het gevaar, liep ik voort; een verblindend licht deed mij schrikken, en ik had een gevoel, of ik in de lucht werd opgetild..... Toen ik weer bij kennis kwam, was het dag; maar de zon stond al laag bij den horizon.

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek