United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De groote oogen van Becky zeiden Tom, dat hij een flater begaan had, en hij hield verlegen op. "O, Tom! Dus is het niet de eerste keer, dat je geëngageerd bent?" Het kind begon te schreien, en Tom zeide: "Och, schrei niet, Becky; ik geef niets meer om haar." "Ja, dat doe je wel, Tom, ik weet, dat je het wel doet."
"Schrei niet, genadige freule!" zeide nu ook de oude Sanna, sterk op de benaming "genadige freule" drukkende; "gravin Stontheim is overleden, maar de barones had mij verboden er hier in den molen over te spreken, daar zij alle gebabbel wil vermijden, en hier " zij hield het overige voor zich, en wierp een uitdagenden blik op de tante, die nog altijd naast het weenende meisje stond.
"Schrei toch zoo niet, mijn lieveling, want je tranen doen me pijn! Vertel me je smart. Je zult zien hoe je peetvader je liefheeft!" Maria Clara kwam langzaam naar hem toe, viel op haar knieën, en haar in tranen badend gezichtje tot hem opheffend, zeide ze heel zacht, nauw hoorbaar: "Houdt u nog van me?" "Kind?" "Dan...bescherm dan mijn vader en verbreek mijn huwelijk!"
Kom, schrei nu maar niet meer. Kijk mij eens aan en laat me eens zien, dat je ook vroolijk kijken kunt." Elsje sloeg de betraande oogen op en de ongewoon zachte uitdrukking op het gezicht van mevrouw d'Ablong ziende, vroeg ze zacht: "Mag ik u een kus geven?" Tot eenig antwoord trok haar tante haar dichter naar zich toe en kuste haar.
Alleen na een pauze die ze maakte, na de beschouwingen over doodslag met gewapende hand te hebben gelezen, bemerkte zij 't gekreun der zondares. Toen steeg de toon boven 't verhevene, ze las wat er nog stond op een toon die ze dreigend trachtte te maken, en ziende dat Maria nog steeds bleef schreien, zeide ze, terwijl ze dichter bij 't bed kwam: "Schrei maar, kind, schrei maar!
Zij zag bij deze woorden hare moeder aan en bespeurde de tranen in hare oogen. "Schrei niet, mama!" fluisterde zij, "zoo aanstonds komt Army, onze lieve Army." "Het testament?" vroeg de grootmoeder, "mon Dieu, Army de helft, zij de helft en onderscheidene legaten aan oude bedienden, hospitaal enz., en misschien ook aan den overste, die wel opgepast zal hebben ook zijn deel te krijgen."
"Ja," snikte Meta wanhopig. "Vertel het mij dan gauw; schrei niet zoo; ik kan alles beter dragen dan dat. Voor den dag er mee, kind." "De de gelei wil niet stijf worden, en ik weet niet wat ik beginnen moet."
Woord Van De Dag