Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 november 2025
Om te beginnen zal ik er voor zorgen, dat hij er keurig uitziet, 'k Zal zijn blonde krullen, die hem zoo goed staan, met mijn gouden kam netjes in orde brengen, dan trek ik hem zijn mooie, nieuwe pakje en zijn schoenen met gespen aan, en voorts zal ik hem zóó op 't hart drukken toch vooral lief en gehoorzaam te zijn, dat je je over zijn gedrag heel niet meer ongerust zult behoeven te maken.
Jullie zult eens zien, dit meisje wordt nog een professor." "Je verschijnt nog eens op een morgen met de handschoenen aan je voeten en de schoenen aan je handen," plaagde Dolf. "Dat denk ik niet," zei Door; "want gewoonlijk mis ik een van beide." En terwijl Door beneden het verhaal deed van haar ongelukkigen tocht, liepen Hans en Bob met Fritsje tusschen zich in ongemerkt zacht de trap op.
En van dat wonen op de hei zou ook wel niets komen, want als Bekker een paar centen bij elkaar had, dan moesten zijn schoenen gelapt worden.
Zijn paarsgezwollen hoofd hing zwaar op de borst en zijn oogen, zijn vreemdangstwekkende oogen waren toe. Hij had zijn jas en schoenen uitgetrokken, zijn bril was weg, zijn armen, in witte hemdsmouwen, met slijk bezoedeld, hingen slap langs zijn lijf.
Dat was al iets vreemds. Zijn pet was splinternieuw, zijn toegeknoopt blauw buisje dito, zijn broek evenzoo. Hij had schoenen aan, en dat nog wel op Vrijdag! Zelfs had hij een mooie zijden das on! Hij zag er zoo deftig uit, dat Tom er kippenvel van kreeg.
In het tydstip, waar van ik tans spreek, hadden alle de soldaaten gebrek aan koussen, schoenen en hoeden. De Colonel, om een voorbeeld van lydzaamheid te geven, en morringen voor te komen, liep een geheelen dag blootsvoets voor het volk uit. Ik had hier in een voorrecht boven alle anderen. Myne gewoonte, om zonder koussen of schoenen te gaan, had my de huid verhard.
Eerst moest hij zich van voren bekijken, toen aan de beide zijden, toen zoo goed als het ging van achteren en eindelijk nog eens van voren. Nu, mooi was hij, dat moet gezegd worden. Het pak, dat hij aan had, was nieuw, zijne schoenen waren splinternieuw, en zijn hoed was spiksplinternieuw.
Hij had een flauwe herinnering van zijn vader, die borstelmaker geweest was en groote "zulveren" gespen op zijn schoenen had gedragen.
Hostein haalde de schouders op en zei glimlachend: „Ieder denkt zijn uil een valk te zijn; Waltens omgeving was in de laatste jaren ook niet geschikt om.....” „Och ja!” viel mevrouw Groote hem in de rede. „Je kunt op hem niet veel peil meer trekken; ik geloof, dat hij in zijn laatste schoenen loopt.
Na het ijskoude bad in de Berezina was hij nooit recht gezond meer geweest en zijn weerstandsvermogen bleek dan ook lang zoo groot niet als van de drie anderen. Weldra kon hij geen schoenen meer dragen omdat van zijn beide voeten de teenen waren bevroren: hij moest ze toen vervangen door hazenvellen en oude lompen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek