Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Naar dien kant hadden dan ook, tijdens de uitbarstingen, de vloeibare stoffen een uitweg gezocht en een breede lavastroom strekte zich uit tot den kleinen inham, die in het noordoosten een baai vormde. Er bleef nu nog een ernstige quaestie uit te maken, die van zeer veel invloed was voor de toekomst der schipbreukelingen. Was het eiland bewoond?
De winter was bijna voorbij en het weder begon dragelijk te worden, zoodat onze schipbreukelingen besloten hun vertrek van de Liakhoff-eilanden niet lang meer uit te stellen. Niet dat zij eene verandering in de gezindheid der inboorlingen te duchten hadden: daarvoor waren deze veel te goed "ingepakt."
Het naburige eiland Anoeanoeraro, dat volgens officiëele opgaven onbewoond is, werd in het begin van 1874, door den resident der Toeamotoe-eilanden bezocht. Aan het verslag van dien officier ontleen ik het volgende: "Den 9den Januari, des avonds, zijn wij aan het eiland Anoeanoeraro gekomen, waar ik wist dat zich schipbreukelingen in gevaarlijken toestand bevonden.
De arme schipbreukelingen, die er zich op bevonden, begonnen, terwijl de zee vol drijvende koopwaren was en vol kisten en planken, gelijk dat gewoonlijk geschiedt en terwijl de nacht zeer donker was en de zee dreigend en hol, te zwemmen, voor zoover dat mogelijk was en zich vast te klampen aan de voorwerpen, die bij toeval vóór hen dreven.
Een ander dacht een zweefbaan over de pier uit. De ondoelmatigheid van dat middel springt dadelijk in het oog voor allen, die weten dat bij deze redding de moeilijkheid niet was, de schipbreukelingen van het eind der pier naar den wal te krijgen, maar wel om hen van het wrak op het hoofd te brengen. Had er een zweefbaan bestaan, hun marteling zoude nog heviger geweest zijn.
Den volgenden morgen gingen de kolonisten den oogst halen, en Pencroff, die hoe langer hoe meer met zijn eiland begon te dweepen, zeide tot den ingenieur: "Mijnheer Cyrus, gelooft gij, dat er eilanden voor schipbreukelingen zijn?" "Wat bedoelt gij daarmee, Pencroff?"
"Wat? schieten zij op ons!" riep ik. "Brave lui!" mompelde de Amerikaan. "Zij zien ons dus niet voor schipbreukelingen aan op een vlot!" "Als mijnheer het niet kwalijk neemt...." "Mooi," riep Ned, terwijl hij het water van zich afschudde, waarmee een nieuwe kogel hem bespat had. "Als mijnheer het niet kwalijk neemt, hebben zij den eenhoorn herkend, en zij schieten op hem!"
Wat zulke verblijfplaatsen moeten zijn, bij het verschrikkelijk Russisch klimaat, kan men zich voorstellen. Die ongelukkigen als er ten minste nog van in leven zijn gebleven hooren al dertig jaar lang de Oostzee boven hun hoofden bruisen, de in vrijheid aanrollende golven en zelfs de rondzwalkende schipbreukelingen benijdend.
Deze instrumenten zullen zeker ook spoedig eene plaats onder den voorraad van kapitein Boytons reiszak vinden en dan zullen de schipbreukelingen ook gewaarborgd zijn tegen het gevaar van op den oceaan te verdwalen. Kin-Fo en zijne metgezellen gevoelden zich na dit eigenaardige ontbijt behoorlijk uitgerust en versterkt; zij heschen nu het zeil weder in top en zetten hun tocht westwaarts voort.
Wij kregen zwarte bedden in zwarte vertrekken en, beneden, in de zwarte eetkamer, gebruikten wij zwarte spijzen en dronken zwarten wijn uit zwarte flesschen. 't Is hier verschrikkelijk! jammerden, geconsterneerd, mijn dames. 't Is de nacht, zei ik. De nacht is zwart en spreidt zijn duisternis over alles uit. We zitten hier als schipbreukelingen, zuchtte één van mijn dames.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek