Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juli 2025


»Goeden dag, Moeder!" zeiden de vreemdelingen. »Heb je lekker zwaar bier in huis? Haal dat dan te voorschijn en schenk in, maar wat vlug, want de tong kleeft ons aan het gehemelte en mijn keel is zoo droog als het stof op den dijk." De mannen namen ongenoodigd plaats, Wybe Sjoerds op den stoel voor het raam, waar Floris Geurtsz altoos zat, en Joachim op dien van Fijtje.

Genees hem, mijn zoon, gij zult er u wel mee bevinden. Drink, sprak de oude. Schenk, antwoordde Uilenspiegel. Zijne rede vervolgend, sprak hij: Ik deed den hond purgeeren door middel van een wonderbaar drankje, dat ik zelf gereedgemaakt heb. Hij piste drie dagen en drie nachten aan één stuk, en was toen genezen.

Mijn hart is en blijft een beenhouwershart, de Fransen zullen dit wel voelen. Kom wij gaan naar het leger, ik zal met u de wijn als tevoren drinken, ik schenk u elk een maat. En heil zij de zwarte Leeuw!"

De Vorst beveelt het heir zijn vleugels uit te breiden, En treedt aan 't voorhoofd op. Men steek' den feestklaroen, dien schrandre Jubal smeedde, Ten teeken van triomf, en schenk' het Noorden vrede! Den krijgsplicht is voldaan. Geen vijand was bestand; Thands voeren we onzen roem in 't juichend vaderland. Versterkt uw harten thands." Hy wenkt zijn Legergrooten.

Gij zelve kunt bepalen waar ons onderhoud zal plaats hebben, en dan dan zal ik u voor het laatst zien, voor het laatst spreken, en u tevens voor altijd vaarwel zeggen! "O schenk slechts eenige regelen ten antwoord aan hem, die u dringend smeekt zijn verzoek niet te weigeren, en die zich noemt: Uw heilzoekende en heilwenschende vriend, Alonzo.

MARCUS. Zoo was de grap, heer: toen daar Publius schoot, Stiet de vergramde Stier den ram zoo fel, Dat 's Rams twee horens vielen in het hof. Daar vond ze, wie? de schurk der keizerin; Zij lachte en zeide tot den Moor, dat hij Die aan zijn heer moest geven als geschenk. TITUS. Zoo gaat het goed! God schenk' zijn hoogheid vreugd! Nieuws! uit den hemel! Marcus, zie, een bode!

"Hij zelf heeft gezegd, dat de schedelhuid van den overwonnene aan den overwinnaar toebehoort," vervolgde Old Shatterhand. "Zijn scalp is dus mijn eigendom, maar ik wil dien niet hebben. Ik ben een Christen en een vriend van de roode mannen, en ik schenk hem het leven. Misschien heb ik hem een rib kapot geslagen, maar dood is hij niet.

Begeef u dus hedenavond met de uwen derwaarts en tracht de rivier over te komen, terwijl ik aftrek met mijn volk. Red u, en schenk mij het genoegen, de laffe wraakzucht uwer haters verijdeld te zien." "En gij," hernam de Graaf: "zult gij den toorn des Amirants, de bestraffing uws broeders niet vreezen, dat gij verwezene ketters aan de straf onttrokken hebt?"

Hoeveel rijker en krachtiger is niet mijn gave, waardoor ik den geest in een voortdurenden roes doe verkeeren en hem volop vreugde en genot en opgewondenheid schenk en wel, zonder dat het eenige moeite kost. Want ik onthoud niemand ter wereld mijn weldaden, terwijl de overige goden aan verschillende menschen verschillende voorrechten schenken.

Ik heb mijn wang aan mijn vijand blootgegeven," hernam de priester, "als gij mij van de plaats kunt brengen, dan schenk ik u het losgeld van den Jood." Zoo sprak de dappere priester, terwijl hij eene fiere houding aannam. Maar wie kan het noodlot weêrstaan?

Woord Van De Dag

camerinus

Anderen Op Zoek