Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
De Ver. v. Letterk. heeft de zaak in handen. Woordelijk hetzelfde stuk werd gezonden aan Carel Scharten. En wat zegt deze in den aanhef van zijn brief? Hij is nu heelemaal niet zoo als ik hem mij had voorgesteld: Niet zwaar in zijn bewegingen, niet provinciaal in zijn kleeren, niet melancholiek, niet stroef. Het is een genot bij hem gast te zijn.
Scharten een antisemiet! Medestanders en vrienden, gij, die hem verontwaardigd dus noemde, vergunt mij dat ik u thans klaarder inzicht schenk. Overweegt eens allereerst dit: W
"De Telegraaf" heeft, naast menig kwaads, ook onzen criticus goeds gebracht. Tusschen Gids en het "Meestgelezen Dagblad" is wèl een contrast, maar juist de felheid daarvan deed Scharten eenige der hem bedreigende gevaren merken en hem die althans ontgaan. En ook: de overgang van den een tot den ander heeft immers, in gòed-bekeken werkelijkheid, veel vaker plaats dan men wellicht denkt: de deftig-vrijzinnige kerk uìt en het luidruchtige marktplein òp, daar is bij onzen stedenbouw immers elk kerkganger op verdacht! Scharten wist zich dan ook onmiddellijk in 't rumoer te schikken, al tè makkelijk,
En vindt u niet, dat onze literatuur juist den anderen kant uitgaat? Neen, ik zou juist zeggen, dat er in den laatsten tijd stroomingen komen, die veel meer dien kant uit gaan. Scharten heeft naar aanleiding van "Geertje" o.a. dit geschreven, dat de romanliteratuur in de toekomst zoo zal zijn, dat er een soort van romantiek gaat door het realisme.
Welnu, kort daarna ontving ik een brief van den heer Scharten, waarin hij, sprekend op zóó objektieve wijze over de gebreken, die zijn eigen werk in zijn oog aankleven, als ik slechts zelden heb waargenomen en die hem tot eer verstrekt, tevens verklaarde van deze mijne beide beweringen gemakkelijk de onjuistheid te kunnen aantoonen.
Hij beweerde dat de vraag onduidelijk gesteld werd, en achtte zich daarom slechts half overwonnen. Hij was nu een boekje over het dominospel aan 't lezen. Hij doordacht het en herdraaide in zijn hoofd de zinnen. Met een droog takje begon hij naderhand op den grond teekeningen te scharten al vierkantjes en halve vierkantjes.
Ik heb mij vernederd tot er niets meer aan mij te vernederen was. Ik heb mij ijlings tot Uw dienst gespoed, en eens de gelegenheid mij door Uwe genade gegeven, Uw heiligen dienaar Scharten de voeten gezalfd, maar van Campen, den booze, vernietigd. Neem dit in welbehagen aan.
Het flapuiterig-jongensachtige komt ook treffend uit al bereikt het daar, insteê van een hoogte van kluchtigheid, een laagte van gemeenheid in zijn beschuldiging, dat ik "in hetzelfde artikel" (cursiveering van v. V.) waarin ik Scharten verweet, dat hij "de Telegraaf" "in 't gevlei kwam", Querido "kritiekloos had opgehemeld", Querido, "die redacteur van Stad en Land is". Welnu, de lezer oordeele: na mij zoo ongeveer een ongeluk te hebben gezocht, heb ik in genoemd artikel dit zinnetje gevonden (iets anders over Q. stáát er eenvoudig niet, d
"Kleed je aan". Toen trok hij gedwee en langzaam al z'n kleeren aan. 't Dichtertje is nu dood. Die lui daar in Delft of Oldenzaal hebben schitterend gelijk gekregen. Hij was vast nooit goed bij z'n hoofd geweest. Z'n boek is driemaal herdrukt, z'n verzamelde gedichten zijn uitgegeven met een inleiding, van meneer Scharten of een ander.
In de meening verkeerend, dat ik Scharten hier of daar kon ontmoeten, was ik met hem in briefwisseling getreden. Mijn verwachting werd verijdeld, maar toen zijn sympathie voor mijn werk en mijn instemming met vele zijner ideeën elkander tegenkwamen, besloten wij de briefwisseling voort te zetten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek