Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 3 juni 2025


Maar de eersten vinden zich van allen kant verrast, En tuimlen langs den grond, by hoopen saamgetast. Argebar nog streeft door, en, wie er om hem sneven, Hy wekt den moed in 't hart van al wie overbleven, En, met een vijftigtal waaraan hy 't voorbeeld gaf, Rukt op het middenvak van Segols heirfront af. De Koning geeft bevel.

En wat nog nooit gevlogen heeft Schiet slank en snel de wolken in; En wat nog nooit bewogen heeft Rukt van zijn vastgeroeste pin. En uit de vlakte en den vloed En over zee en bergbazalt Borrelt en breekt de bende baan Die duisternis en nevel spalt. Waarheen dit luisterrijke spel, Waarheen dit weergaloos gewiel?

Men knipoogt, men zet een donker gezicht. Geef hier! Hij geeft hem echter niet. Allen staan verstijfd van schrik.... Kun je u dat voorstellen? Daar wil die ... hoe heet hij ook weer?... hem den helm ontnemen ... maar hij houdt hem vast. De ander rukt hem eindelijk los en reikt hem de grootvorstin over.

En mag ik u vragen van wie het bevel, dat mij uit mijn woning rukt, gekomen is?" "Het bevel is mij door Mijnheer De Chatillon gegeven," antwoordde De Cressines. "Denkelijk is het hem ook van hogerhand toegezonden, want uw reis eindigt te Compiègne." "Ja," zuchtte de droeve Jonkvrouw, "Johanna van Navarra wacht mij.

"Graaf! in den naam van alle Heiligen!" riep Teylingen, die na hem op den dijk gestegen was: "wat wil uw Genade verrichten? Beschouw ons klein getal en de overmacht der vijanden. Ik bezweer u, laat ons wachten, tot de overige vaartuigen aankomen." "Zijt gij bevreesd, Teylingen?" vroeg Willem, terwijl hij te paard steeg. "Ontvouwt de banier en rukt den dijk over!"

Hier op mijn borst draag ik de gouden sporen van mijn ridderschap!" Het meisje, dat ineengekrompen is onder de woorden, die den man, dien zij liefheeft, als een onedele brandmerken, rukt de sporen van zijn borst, die toonen, dat hij van rang is, houdt ze Alva voor en roept op bijna gelukkigen toon uit: "Hij is van adel! Vader, hoort gij mij? Hij is van adel.

De ondeugd is door hare natuur alleenheerschend; wanneer zij eens de baan tot het hart gevonden heeft en daar met vriendschap wordt ontvangen, wil zij het geheel alleen bezitten en rukt, tot den laatsten toe, al de wortelen der ingeboren deugden uit.

Groeiend tot een berglawine, Rukt de sneeuwvlok rotsen neêr; En de droppel bij den droppel Wordt een peilloos Alpenmeir. Ja, éene enkele gedachte, Stralende uit eens Wijzen hoofd, Kan een kranke waereld redden, Die er dankbaar aan gelooft!

Wel zijn er nog eenige figuren in gaande beweging uitgebeeld, maar het geheel maakt den indruk van talmend en treuzelend halt houden. Zoodra we de bedekking wegnemen, komt het heele vendel weer vooruit. De schilderij geeft niet een groep schutters, in schilderachtige wanorde bijeengeplaatst, ze geeft het uitrukken. Het vendel rukt uit. En het zijn de twee officieren, die er actie aan geven.

Zoo bereikte het leger de Berezina. Onder bevel van den generaal der genie Eblé rukt nu het overschot der pontonniers, ongeveer vierhonderd man, benevens enkele sappeurs, naar de aangewezen plaats voor den overtocht, om hier het werk, door Oudinot's mannen reeds begonnen, te voltooien.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek