Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
Ongeveer twee meter boven den grond der kloof was een natuurlijke holte in de rots, en twee vijf voet hooge gangen leidden in verschillende richtingen naar binnen. Vóór de opening, die het gunstigst voor den wind lag, hoopten wij nu volgens het voorschrift van mijn vrienden in Gensan een massa takkebossen op en staken die aan, om door den wind den rook in het hol te laten drijven.
De dag verdween in tranen: regen gudst Langs rots en ruigte, en klettert op de paden Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst, En breekt door ’t woud, met rots en woud beladen? De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust Den boord, die valt, om straks het hoofd te baden In ’t vochtig, vratig graf, dat Judaskust, En zwelgt de bloemen, met een kus verraden.
De voorspoedige reis en het schoone weder hadden onmiskenbaar een gunstigen invloed op de passagiers uitgeoefend. Allen bevonden zich op het dek der stoomboot, de meesten in druk gesprek, enkelen turend naar Europa's of Afrika's kusten. Allengs echter verdween Gibraltars trotsche rots en kwam Afrika's kust helderder te voorschijn.
»Dan zijn ze hier langs een paal naar boven geklommen," zei Kees. »En die ladder hebben ze omhooggetrokken, toen ze allen boven waren. Er is geen andere mogelijkheid," riep Kees. Allen keken opwaarts. Voor hen verhief zich de steile rotswand. »Dat kan niet, heer; de rots is veel te hoog, zulke lange palen zijn er niet," zei de Dajak.
Onze Indianen meenen dat dit geluid door een visch wordt veroorzaakt; ik zou het er eer voor houden, dat het veroorzaakt wordt door het water, dat in eene onzichtbare spleet van de rots doordringt. 4 Januari. Wij gaan reeds vroegtijdig op weg: omstreeks elf uur zijn we in de onmiddellijke nabijheid van Atures.
Hij gaf er den naam van »Gunnbjörns rots« aan, en keerde terug, bevindende, dat de afstand tusschen het nieuw ontdekte land en IJsland zóó klein was, dat men op de helft der zeeëngte, die beide landen van elkander scheidt, op een' helderen dag, zoowel Groenlands hoogten, als IJslands bergen zien kon.
In den toestand, waarin hij zich bevond, kon men zijn gelaat niet zien, dat naar den kant van den waterval gekeerd was. Toen Joël beneden hem aangekomen was, stond hij stil en, na den voet in eene spleet der rots stevig vastgezet te hebben, keek hij naar boven. »Hé!.... mijnheer!" riep hij. De vreemdeling keerde het hoofd om.
Uit al de herbergen klonken vroolijke gezangen, overstemd door het gejuich van Boekaniers, die, van hun lange strooptochten terug gekeerd, daar hun buit in vroolijkheid weer verteerden. Het was meer toeval dan voorzichtigheid, dat er een op wacht stond op een rots aan den ingang van de baai, juist toen »De Vliegende Hollander" de schuilplaats der Boekaniers naderde.
Een der Frankische heeren zette mij tegen een rots aan en teekende mij en haar uit, precies zooals wij daar stonden; wij zagen er als één schepsel uit; nooit had ik er aan gedacht, maar Anastasia en ik waren immers één, altijd zat zij op mijn schoot of hing op mijn rug, en als ik droomde, verscheen zij mij in mijn droomen.
Men ziet niets dan rotsen en water, behalve den treurigen vijgenboom, die uit een spleet van de rots, boven den vijver, niet ver van het water is voortgekomen, en hier en daar een weinig mos, en toch is het zoo verrukkend schoon, dat ik 'er niet van daan kon komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek