Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 juni 2025


Hij had goddank den sleutel en ze waren naar bed.... Zijn moeder doorschreed misschien al in droomen de partij-lichte zalen van morgenavond.... Rillend en pijnlijk kroop hij z'n bed in, maar z'n moeheid was zoo groot, hij sliep haast dadelijk, en aan één stuk door tot den anderen dag, half elf. Toen hij op was voelde hij zich toch nog onwel, leeg, wee en koortsig.

Zij voelde zich loopen hoog op het licht-zwarte pad, haar oogen doorvoelden, tusschen den hard vlakken grond en haar zieke droomenhoofd, den afstand, vol van zwart en glans-gele stukjes krulrinkeling, wasem-warrelend op en neêr, rillend van haar eindeloos verlangen.

Ik waadde dieper in en stelde mij op achter een diepe kuil, waar ik bedaard mijn vervolger afwachtte. Rillend van de koude, voetje voor voetje maar met verwoedde gebaren, naderde hij, stak de hand uit om mij te grijpen en zakte tot ieders verwondering, behalve de mijne, eensklaps voor het grootste deel in de diepte weg.

Doodsbleek, de oogen star gericht op den waterval, wachtten ze het noodlot af. Krampachtig klemden ze hun handen om de randen van de boot! Daar waren ze op de plek! Kees sloot de oogen, bereid zich in de armen van den dood te werpen. Donderend loeide het water tegen de rotsen. Een ondeelbaar oogenblik bevonden ze zich in een wolk van rillend schuim.

"Goeden avond," zeide Mimi, die naar hem toe ging en hem de hand drukte, wat hij werktuigelijk toeliet. "Wat voor den duivel kom jij hier doen?" vroeg Marcel; "en nog wel op dit uur?" "Ik heb het zoo koud," antwoordde Mimi rillend; "en daar ik in het voorbijgaan nog licht hier zag, ben ik, al is het wat laat, naar boven gekomen." Zij rilde nog steeds.

Nu en dan stond er een op en ging even naar buiten en kwam toen na een poos rillend weer binnen, zeggend dat het buiten niet meer sneeuwde, maar dat de lucht zoo grauw en nog zoo vol zat, met loom-schuivende, zware wolken vóór de volle maan. En weer maakten ze 't zich gezellig om het warme vuur en luisterden naar de vertellingen, blazend en slurpend uit hun koppen in den blauwen damp der pijpen.

Maar er bewogen gedaanten in de onwezenlijke schaduw tusschen de graven, en hyena's kwamen er uit opgedoken, rillend van angst. Hun nagels schraafden over de zerken, nu ze snuffelend op hem afkwamen met een grijns, die hun tandvleesch ontblootte. Hij trok zijn zwaard.

Hedwig huiverde, toen de lucht donkerder werd en met nieuwen regen dreigde en zij hulde zich in haar wollen doek en trok haar mantelkraag wat op, rillend meer nog van vermoeidheid dan van koude. Het was haast of de slaapzucht der directrice van Hill House over haar gekomen was en eindelijk sloot zij de oogen, zij kòn die niet langer open houden, hoe mooi het ook was om haar heen!

Daar meldt hij zijne komst, met het geschreeuw van den nachtuil. Rillend aanroep ik te vergeefs de Heilige Maagd. Voor hem, muren noch hagen, deuren noch vensters. Licht als een geest, dringt hij overal binnen. Krakende ladder. Hij is bij mij, op den zolder waar mijne legerstee staat. Hij grijpt mij in zijn koude armen, als marmer zoo hard.

Het oogenblik daarna was ook de sjees van Kneuvels klaar en Alfons en Rozeke, die hen tot aan den weg een uitgeleide deden, kwamen rillend van de kou terug bij La en moeder, om het langzaam uitdoovend haardvuur. Dien nacht had Rozeke vreemde, benauwende droomen.

Woord Van De Dag

schapenhoedster

Anderen Op Zoek