Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Professor Pijper, die in zijn studie over de kloosters een hoofdstuk aan Pachomius wijdt, zal mij vergeven, wanneer ik hier verklaar, mij verbaasd te hebben over het vervolg van Pachomius' levenswandel. En ik stel op den voorgrond, dat ik mij niet als mensch verbaas, doch uitsluitend en alleen als recruut, als collega dus.
Later evenwel herinnerde men zich, dat een bewaarder had gezegd: "Het ware beter geweest, hem een houten pen te geven." Te twee uren loste men den schildwacht, een oud soldaat af, die door een recruut vervangen werd. Eenige oogenblikken later, bracht de man met de honden zijn bezoek, en ging weder heen, zonder iets anders te hebben opgemerkt dan dat de recruut zeer jong en een boer scheen.
't is een stuk metaal... Zoo zijn geweren allemaal...: Zoo dóódelijk, suf en dom... Over het synthetisch element in de africhting van den recruut. Bij nader beschouwing ware het wèl zoo passend geweest, in een minder pretentieus bovenschrift mijne simple vertoogen aan te kondigen.
Ook ik vaar nog een goed eind weegs met deze boot mee, zoodat wij nog gelegenheid genoeg zullen hebben om wat langer met elkander te praten." "Als gij u daartoe verwaardigen wilt, sir! Zal het mij de grootste denkbare eer zijn." "Geen plichtplegingen, asjeblieft. Ik ben niets meer, dan gij zijt een Westman, anders niet." "Ja, maar een generaal is óók niets meer dan een recruut namelijk: soldaat."
»Rechts om keert!« deed ik triomfantelijk. De lach bestierf hem op de lippen. »Mò jij me nou óók péste...?« Hij had het niet geweten! En ziet! Nòg worstelt mijn kameraad met het euvel, en struikelt over zijne conscientieus gepoetste schoenen, wanneer het fataal bevel klinkt! Ik zeide u te zullen spreken over het synthetisch element in de africhting van den recruut.
In een tijd van gisting, toen om hem heen in zijn naaste omgeving een jong gedachte-leven begon te bewegen, in een tijd van veel plannen en gepraat, had Johan meêgedongen naar den zoogenaamden Prijs van Rome, die, na jaren, van nieuws aan wéér was uitgeloofd door de inrichting, waar hij zijn opleiding had genoten.... O, dat was een heele historie.... daar was heel wat aan vast, alvoor een liefhebber werd toegelaten tot zoo'n wedstrijd.... Daar was eerstens het weken lang zich drillen als een recruut, die de handgrepen en de theorie goed kennen moet vóór hij afgeëxerceerd kan worden, zich 't hoofd volstoppen met moeielijkheden, wel zeker, bestemd om ze weêr te vergeten.
De jonge recruut hief eensklaps zijn hoofd, met het roode mutsje, op, keek Maximoff strak aan, daarna mij, ging toen weer liggen en wikkelde zich in zijn mantel. Ziet gij wel? Hij heeft niet ongestraft den dood naast zich gezien, toen ik hem wakker maakte in het park, zeide Antonoff. Onzin, zeide Shdanoff en keerde den glimmenden boomstam om. Allen zwegen.
Zooals gij bij voorbeeld, beste vriend, voegde hij er bij en wendde zich tot een jongen recruut, die inderdaad een bespottelijk klein mutsje met een rood kapje droeg.
Mijn mooie jas hangt thuis. Ik loop nu in uniform, en groet op straat méér menschen dan ooit te voren. Ik ken ze niet eens persoonlijk. Als ik ze niet groet, krijg ik straf. 18 Maart. Neen, het wordt geen dagboek; het worden losse notities... Ik stuur ze in bij de redactie van de »Groene«. Ik noem ze: ~Krijgszangen I.~ De Landstorm Recruut vraagt...
En zoo behoort het ook, anders is er geen orde, en orde moet er zijn in den staat, ook in 't gezin! Dat was mijn principe, en je moeder wilde in 't eerst die orde omkeeren. Mij: een sergeant die Quatre-Bras heeft meegemaakt, wilde zij drillen en naar hare hand zetten of hij een recruut ware geweest; maar je vat, dat ik mijn dienst niet vergeten was en haar op der voorman zette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek