Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Honoria zou nu geld hebben; zij zou hem niet langer hun armoede voor de voeten kunnen werpen. En dat was een nog betere gedachte het zou Beatrice verheugen zijn zegepraal te vernemen. Hij kwam vrij laat thuis. Honoria zou bij een voorname nicht gaan dineeren, en was reeds bezig zich te kleeden. Geoffrey had voor de uitnoodiging bedankt, omdat hij niet verwacht had uit de rechtzaal terug te zijn.
Het leven, dat ge mij teruggegeven hebt, en het verstand, waardoor het geleid wordt, ben ik aan u verschuldigd, en die schuld zal ik niet vergeten." Zij luisterde naar die krachtige en ernstige stem, die later in de rechtzaal en het Parlement zoo bekend werd, en zijn woorden wekten een nieuw gevoel van genoegen in haar.
"Me eige bepleite?... nou! 'k Zien kans om de ergste crimmenaliste te vermurwe," snakte hij uit "en dat heit van kwart over twaalve tot elf menute voor viere an één stuk geduurd, da' je 'n speld in die rechtzaal kon late valle!... D
Bijna stikkende in tranen van smart en verkropte woede, heeft Philippe de rechtzaal verlaten, en, Rosa voorbijgaande, heeft hij het gelaat met de beide handen bedekt en verzucht: "Ah! ce maudit foulard." En het eind der geschiedenis! Hij zal ziek zijn en ziek blijven! had Philippe gezworen: "In de gevangenis komt le vieux chéri, zoolang ik adem heb, nooit."
"De vrije poorters mogen wel zien, wat hier gebeurt," en weer lachte hij smadelijk, terwijl hij den nadruk op het antwoord "vrije" legde. Het volk drong woest de trappen op en de rechtzaal binnen.
Van alle kanten drong men op hem aan en als de kreten der verwoede poorters hem nog in het onzekere lieten, welk lot hem beschoren was, dan zeiden die dreigende blikken hem genoeg. Spoedig werd hem het zwaard uit de hand geslagen en honderd armen grepen hem aan. Woest sleurde men hem de rechtzaal uit en het marktplein op. Ook daar was alles in de grootste beroering.
Hij ging tegenover de deur op een steenen bank zitten, die tot zit- en slaapplaats diende; hij sloeg zijn met bloed beloopen oogen naar den grond en trachtte zijn gedachten te verzamelen. Na een poosje begon hij zich enkele onsamenhangende gedeelten van wat de rechter gezegd had, te herinneren, ofschoon het hem in de rechtzaal had toegeschenen, dat hij geen woord verstond.
Hij stond op en begaf zich naar de rechtzaal, waar de schepenen van Dordrecht reeds vergaderd waren en op zijne komst wachtten. Toen hij binnentrad stonden zij op en bogen eerbiedig. Het waren allen poorters uit de stad, die met den Baljuw de vierschaar spanden.
Weinigen in die volle rechtzaal vergaten het tragisch tooneel, dat nu volgde, toen de bevende vrouw, uitgeput door langdurige spanning, en verpletterd door de indrukwekkende woorden van haar beschuldiger, van haar plaats opstond en uitriep: "Wij hebben het gedaan 't is waar, wij hebben het gedaan om het geld te krijgen, maar het was onze bedoeling niet dat hij van schrik zou sterven," en bezwijmd viel zij op den grond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek