United States or United States Minor Outlying Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op een avond, dat mevrouw Van Raat Marie en Frédérique verwachtte, kwam de laatste alleen, daar Marie licht ongesteld was. Frédérique wisselde Marie een enkele maal af als lezeres en vroeg mevrouw, of deze zich voor van avond met haar wilde tevreden stellen. De komst van het jonge meisje vulde aanstonds met een zachte gezelligheid de ruime kamer.
Maar onderwijl praatte en lachte zij door met Paul, met Etienne en Lili en Marie, en de oude mevrouw Van Raat riep van den overkant haar toe, dat de familie Pretmaker de eer van haren naam weer goed ophield.
Henk ging zijn moeder trouw iederen morgen bezoeken, nadat hij gereden had en de twee, door zijn vrouw verbannen, Ulmerdoggen renden ongestraft de trappen van het huis zijner moeder op. Betsy zag deze zelden: Betsy zag wel in, dat mevrouw Van Raat haar weinig genegen was.
Maar Eline roerde nauwelijks iets van de spijzen aan, en zij was blijde, toen Sofie weêr afnam. De geur van dat eten in de warmte maakte haar nog zieker dan zij was. Zij nam een paar kaartjes op, die Sofie had binnengebracht, kaartjes van mevrouw Verstraeten en van Lili... Ook de oude mevrouw Van Raat is er geweest, juffrouw! zeide Sofie en zij ging weg. Eline bleef alleen; de avond viel.
Ook zijn het niet enkel konstruktieve en wiskunstige vraagstukken, waar de bij zich tegenover ziet gesteld, en evenmin zijn zij, hoewel moeielijk, altijd dezelfde, zoodat een instinktive oplossing niet denkbaar is. Bijna bij iedere raat vinden wij eenige bijzondere en noodwendig onvoorziene moeilijkheid op schitterende wijze overwonnen.
Haar oog hief zich zwaarmoedig en schuchter tot hem op: zou hij iets weten van dien avond, waarop mevrouw Van Raat haar geheim haar had ontwrongen? Mevrouw had immers beloofd te zwijgen! Maar mevrouw zou toch niet gezwegen hebben, als ze zeker was, dat heur zoon haar, Freddy, nog liefhad.... Dat zou geene moeder gedaan hebben, al had ze ook beloofd... O, die martelende onzekerheid!
Hij haalde dus de globe, zette zich naast haar en zij richtte zich op in haar stoel. Mevrouw Van Raat zag mijmerend toe, hoe Paul met heur haakpen Eline de sterrenbeelden wees en de namen er van noemde. Daarna trachtte Eline in den hemel de beelden terug te vinden en zij glimlachte, terwijl haar wijsvinger van ster tot ster lijnen trok. Eline glimlachte en mevrouw mijmerde op dien glimlach voort.
De bijen bereiden dezen overgang heel handig voor, blijkbaar trachten zij er naar, de regelmaat van de raat zoo min mogelijk te verbreken. Somtijds bereiken zij die verandering zonder nagenoeg eenig ruimteverlies; maar het komt meer voor, dat er eerst eenige wanschapen cellen noodig zijn, voordat de raat weer haar gewonen systematischen voortgang kan hebben.
Zij maakte niet de minste toespeling, dat zij hem in zoo langen tijd niet ten harent gezien had, maar zij ontving hem vriendelijk, zoo niet hartelijk: een weinig deftig en op een afstand. Zij was alleen en liet door Willem aan mevrouw Van Rijsel en de freule zeggen, dat meneer Van Raat er was. Etienne was te Leiden, zeide zij vervolgens tot Paul en zij vroeg hem naar zijn eigen werkkring.
Het is vervelend, dat ik met die kinahistorie niet klaar ben gekomen! ging Vincent voort. Maar ik heb nu een brief gekregen van een vriend uit Amerika; hij is rijk en heeft veel relaties en zou in New-York aan een handelshuis eens voor mij rondzien.... Maar zie je.... op het oogenblik.... Zeg. Van Raat, je zou me toch een immens groot pleizier doen, als je me nog een vijftig gulden kon leenen....