Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 november 2025
Reynszen schudde het hoofd en gaf ons te kennen, dat zij op het uiterste was. Ik begaf mij aan het raam, bij mijzelven nadenkende over het zonderlinge noodlot, dat in dit oogenblik zooveel verschillende personen, doch die allen in zekere betrekking tot elkander stonden, bijeenverzameld had.
Ik heb de twee laatste pooten van den stoel kapot geslagen, maar ze hebben niet lang genoeg gebrand, om er een ei bij te koken. Bovendien fluit de wind door het raam alsof hij hier thuis is, en blaast mij een hoop slechte raadgevingen in, die je, wanneer ik ze zou opvolgen, verdriet zouden doen. Ik vind het daarom beter een oogenblikje in de buurt te gaan winkelen.
Tranen kunnen zoowel verdriet als blijdschap uitdrukken, maar de tranen, die langs Rose's gezicht vloeiden, terwijl zij peinzend voor het raam zat en altijd in dezelfde richting staarde, schenen meer van verdriet dan van vreugde te spreken. Waarin de lezer een tegenstelling zal opmerken, niet ongewoon in huwelijksaangelegenheden. Mr.
Gedurende dien tijd werd de Prins hoe langer hoe zieker, en ten slotte werd een priester, Ruiten genaamd, aangesteld om te zijnen behoeve te bidden. In zekeren nacht, toen hij met zijn smeekingen bezig was, hoorde hij een vreemd geluid, dat van den tuin uitging. Toen hij uit het raam keek, zag hij, dat een jonge soldaat zich stond te wasschen.
Ik kon mij niet langer stilhouden, want mijn zenuwen zijn niet meer, wat zij vroeger waren. Ik sprong uit mijn bed en trok het luik open. Er kroop een man onder het raam. Ik zag weinig van hem, want hij verdween snel. Hij was in een soort mantel gehuld, die het benedenste deel van zijn gezicht bedekte. Van één ding ben ik evenwel zeker; daarvan namelijk, dat hij een wapen in de hand hield.
Er waren bijna geen menschen op straat; soms stapte iemand hol over de harde brug, maar dan ging hij links af; geen kwam voorbij haar raam. De blauwe stoep beneden leek bijna wit in 't bleeke licht.
Toen nu de volgende dag aanbrak en de kinderen opstonden, werd de tinnen soldaat voor het raam neergezet en, of het nu door het kaboutermannetje of door den tocht kwam, zooveel is zeker, dat het raam openvloog en de soldaat hals over kop van de derde verdieping naar beneden viel. Dat was een verschrikkelijke buiteling.
Gisterenavond gleed een jonge vrouw er over uit en viel tegen mijn tuinhekje aan; dadelijk, toen zij opstond, zag ik, dat ze naar zijn duivelsche roode lamp met 't pantomimelicht keek. »Ga niet naar hem toe!« riep ik uit het raam, »hij is een moordenaar! Een levende menschenval!« Dat is hij.
Toen Gavroche, wien de beide kinderen nog op 't hart lagen, den barbierswinkel voorbijkwam, had hij den lust niet kunnen weerstaan hem eens goedendag te zeggen, en had een steen tegen zijn raam geworpen. "Ziet ge!" brulde de barbier, die nu van wit blauw was geworden; "dat is kwaad doen om kwaad te doen. Wat heb ik dien jongen gedaan?" Ondertusschen had Gavroche, op de St.
"'t Zal Jaap zelf zijn om het zootje van vandaag," zegt hij: "misschien is 't buiten zoo donker dat hij de deur niet kan vinden." Een vreeselijke stormwind joeg naar binnen toen de man de deur opende om eens even te gaan zien. "Is daar iemand?" schreeuwde Toon naar buiten in de richting van het raam. Twee mannen kwamen al spoedig den hoek der hut om.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek