Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
Het was een loome nacht, waarin de geluiden van late menschen een eenzaam vriendenpaar gearmd, dat vertrouwelijk liep te praten, of in de verte het schelle lachen van een lustige deerne klankvol luidden als in een donker treurspel van ouden tijd.
Arme, verstikte schepsels! Hoe houden ze zoo'n kleeding uit bij zulk weêr! Een der vier dames was goed bekend bij de vrouwen van Mostar, maar op straat mochten die niet met haar praten, en zij mocht haar ook niet aanspreken.
Als er nu jonge dames zijn, die weten willen hoe mijn goede mevrouw dat werk op satijn aanvatte, dan moeten ze 't maar eens in de krant vragen, dan zal ik het eens duidelijker zeggen, zooveel als ik er mij van herinneren kan. Als ik zoo van mevrouw aan 't praten raak, dan zou ik haast van geen uitscheiden weten. Als ik denk hoe goed ze voor de armen was en toch nooit een cent aan de deur gaf.
Maar de dentiste, die overal zijn geluk met praten had beproefd, troonde eindelijk Frasquetito meê naar het buffet, waar hij hem dadelijk een nieuwe sigaret presenteerde.
De dichter was van eenigszins zwaarlijvig postuur en groot; zijn gelaat was glad maar met de neus boven de neusvleugels een weinig ingedrukt, met ietwat dikke lippen, niettemin fraai en wel belijnd; de kin had een kuil en toonde, als hij lachte, een schoonen vorm. Hij had een vroolijk en luchthartig uiterlijk, was aangenaam in al zijn gesprekken en schiep tamelijk veel genoegen in het praten.
Om kort te gaan, vroolijk en wél hervatten we onze wandeling; we praten over je toekomst, over je praktijk, ik weet niet wat. Naar huis terugkeerende, onder 't beklimmen van den berg, bespeur ik dat ze sterker dan gewoonlijk begint te hijgen. 'k Zeg nog: wil je hier even op den kant in 't gras gaan zitten terwijl ik in stilte besloot om op een paar punten een tuinbank te doen plaatsen.
Je moeder welvarend?" "Dank u generaal; ma is heel gezond, en het doet me ook recht veel genoegen dat ik de juffrouw hier zoo wél mag vinden. De juffrouw ziet er waarlijk al veel beter uit." "Ben je druk aan 't praten geweest? Je hebt zoo'n kleur." "Niet te druk, lieve pa. Menheer Van Hake heeft een brief voor u gebracht. Hebt u hem niet gekregen?" "Nee, een brief? Van wien?"
Toen Civo den kreeft zoo ernstig hoorde praten, lachte hij niet meer, maar luisterde met genoegen naar hem. Daarvoor, Civo! ben ik u dank verschuldigd, vervolgde de kreeft, en vroeg of laat zal ik het u vergelden. 't Is niet noodig, zeide Civo, ik deed het enkel om den tijd te dooden. Maar, hernam de kreeft, 't is niet hetzelfde hoe men den tijd doodt.
Het water ruischte als een droppelengordijn de wanden, de trappen langs; de geuren ontspoten, ook voor het Tribunaal van den Keizer. Langzamerhand dorsten de toeschouwers weêr wellustig snuiven de frischte en den geur, te spuwen, te praten, zelfs te lachen.
»Ja, Mina! maar toch wel wat vermoeiend," hernam deze, en het was haar aan te zien, dat zij de waarheid sprak en zich zeer mat gevoelde. »Een beetje eigen schuld, wat doe je ook zoo druk te praten met dien schilder.... wat zwaar op de hand hè! En zoo meesterachtig, niets galant." »Toch een edel mensch," kon Claudine zich niet weerhouden te zeggen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek