Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
En weldra kozen zij zich kwartier te Aoste, waar zij een luxe van cretins en kropgezwellen aantroffen, en van daar reisden zij over Ivréa, Vercelli en Novara tot Milaan, het doel en het verstverwijderd punt hunner reis. Het eerst, wat zij bij hunne aankomst te Milaan deden, was naar brieven te vragen aan het Postkantoor. Allen kregen zij goede berigten van hunne betrekkingen.
De fraaiste en drukste straat, de Broadway of Breêstraat, loopt recht door het midden der stad. In deze straat komt de Wallstreet uit, die het middelpunt van den handel en het verkeer is; want men vindt daar bijna al de bankierskantoren en dagbladbureaux, alsmede de beurs en het postkantoor. Dit laatste is van wit marmer in navolging van het Parthenon te Athene opgebouwd.
"Ik ga eerst even naar het postkantoor om te kijken of er ook brieven zijn, en dan naar Castle Hill; het uitzicht is er zoo mooi, en ik voer de pauwen zoo graag. Ben je er wel eens geweest?" "Dikwijls, maar dat is al jaren geleden; ik heb er dus niets tegen om er nog eens heen te gaan." "Vertel mij nu eens alles van jezelf.
Onze ontscheping ging niet zonder moeite door middel van een inlandsche boot of baggala. Toen we aan land waren, brachten we al onze impedimenta naar 't naastbij zijnde postkantoor. Beloetsjistan is de gewoonlijk gebruikte naam van een uitgestrekt gebied, dat maar dun bevolkt is en verdeeld is tusschen Engeland en Perzië.
Daarachter liggen enkele hutten en de tuinen of landen. Het is de brievenbus, en de hut is het postkantoor. Maar men moet er den postdirecteur niet zoeken. Voor zijn vier francs per maand kan hij geen uren op het kantoor zitten, en dat wordt ook niet van hem geëischt. Hier passeert de wagen, die den dienst onderhoudt tusschen Cannanore en Calicut, verscheiden keeren per dag.
"Kan ik ook iets voor u doen, Madame Mère?" vroeg Laurie, terwijl hij over den stoel van mevrouw March leunde met den hartelijken blik, waarmee hij haar altijd aankeek. "Neen, dank je, behalve een boodschap naar het postkantoor, als je zoo vriendelijk wilt zijn, jongenlief. Het is onze gewone dag voor een brief, en de postbode is er niet geweest.
't Baatte haar niets, dat zij iederen dag buiten op de galerij den postbode opwachtte, en hem bijna bedroefd maakte, omdat hij altijd genoodzaakt was te zeggen, dat hij niets voor haar had. Een dag ging zij zelf naar het postkantoor en verzocht met smeekende oogen, dat men haar toch den brief zou geven, dien zij verwachtte. "Die moest er toch zijn," zei zij.
Misschien hadden zij het adres niet kunnen lezen, misschien was hij in een verkeerd vak gekomen. En haar mooie smeekende oogen bewogen den postmeester, zoodat zij mocht zoeken tusschen hoopen oude, onafgehaalde brieven en alle laden van het postkantoor mocht nazien. Maar dat alles baatte niets. Toen schreef zij een tweeden brief aan Gaetano, maar er kwam geen antwoord.
Een telegraaf toch bestaat er niet; ik durf ten minste een signaalpaal, die op het fort Zeelandia staat en berichten naar het fort Amsterdam over moet seinen, dien naam niet geven, hoewel hij hier met dien weidschen naam bestempeld wordt. Het postkantoor is een klein onaanzienlijk gebouwtje.
Ik kán dit niet filozofisch opvatten... Ik vind 't min, láág, afschuwelijk. Enfin; wat doe-je nou? Weet je 'n kamer?" "Nee, 'k moet toch ook eerst naar huis schrijven." "Ja, natuurlijk. Doe dat dan nu dadelijk. Dan breng ik den brief naar 't postkantoor... Het was eigenlijk beter, als je naar huis ging, tot je iets anders hadt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek