Bijgewerkt: 12 mei 2025

"Maar gij weet wel, ik heb u de reden geschreven." "Zulk een korten, koelen brief." "Maar mijn hemel, de post zou vertrekken, ik moest kort schrijven of geheel niet." "Zoo is het altijd," zeide de dame; "altijd is er iets om uwe reizen lang en uwe brieven kort te maken."

"En gij zult de eersten zijn, die aan onze geweren moeten gelooven!" riep hij hun achterna. Daarop gaf hij het afgesproken sein, waarop de tot nu toe achter het huis verscholen verdedigers te voorschijn kwamen, en post vatten aan de schietgaten. Ook hij zelf nam aan een dier gaten plaats, ten einde op de bewegingen van den vijand het oog te kunnen houden.

Ik vernam omtrent in dit tydstip, dat men, beneden mynen post, eene nieuwe verblyfplaats der Negers, niet ver van Paramaribo af gelegen, ontdekt had; en dat hooger op een groot getal manschappen van ons krygsvolk stierf, waar onder men telde den Capitain SEYBOURG, broeder van den Colonel van denzelfden naam, die den 22sten overleed.

"Ik heb volstrekt niets tegen u, mijnheer Méré; integendeel, ik mag u wel lijden, en ik zal steeds verheugd zijn u te mogen zien, hetzij dan als huurder of als vriend!... Kijk, wij wachten juist heden avond eenige personen ten eten..... Als gij wilt, wees dan ook onze gast!..." "Neen, dank u, mijnheer!" antwoordde Cyprianus koel. "Ik heb mijne brieven vóór het vertrek van de post nog te sluiten."

Met de kleine boot komen wij vandaag in Post II bij de Edivallen. 10 December komt de kleine boot behouden in Pionierbivak aan en eenige dagen later verschijnt ook plotseling de groote. In Pionierbivak, waar ik nu bijna 6 1/2 maand achtereen vandaan was, tref ik de kapiteins Oppermann, onzen Detachements-commandant en Schultz, mijn colonne-commandant.

Het is echter slechts een voorloopige maatregel, en men gaat er weldra verbetering in brengen. Bijna alle officieren zijn getrouwd, en ondanks de eenzaamheid van dezen post en den primitieven toestand van het land, hebben hun vrouwen hen vol heldenmoed gevolgd.

"Dank u, Moeder," en Jo drukte een dankbaren kus op de bleeke wang, waarvan mevrouw March de bedoeling wel vatte. "De post heeft mij een doosje chocolaadjes gebracht en een teekening, die ik graag wou copieeren," vertelde Amy, haar zending vertoonende.

Tegen negen uur stond ik dien Zaterdagochtend reeds tegen den post van de deur geleund en ik was de eerste, die het lokaal binnentrad. Langzamerhand vulde zich de zaal en ik herkende vele personen, die bij de voorstelling tegenwoordig geweest waren.

"Binnen een uur komt er een koopwarentrein voorbij; ik moet op mijnen post staan." "In naam der wet, ik gebied het u!" "Ik wil u wel gehoorzamen, heer burgemeester," antwoordde Jan Verhelst, "indien gij hier vóór getuigen de verantwoordelijkheid van alwat er kan geschieden op u neemt. Anders moet ik volstrekt weigeren." De burgemeester bedacht zich eene wijl.

Na het verlaten der inrichting wordt een klein deel der leerlingen zendeling, de anderen worden leeraars, en de groote meerderheid gaan naar hun dorpen terug, waar ze betrekkingen kunnen krijgen bij post, telegraaf, telefoon enz.