Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Toen hij aan de portière genaderd was, die de plaats eener porte-brisée verving, zou hij hebben willen omkeeren en zich weder naar de kanapétafel hebben willen begeven. Nuttelooze poging! Emma zat steeds op dezelfde plaats, in dezelfde houding, en bekommerde zich blijkbaar meer om haar borduurwerk dan om zijne hartsgeheimen. Nog ééne schrede, en hij bevond zich in de kamer van haren vader.
Dit gebeurde, en zij bevonden zich allen met kloppende harten in het pikdonker, terwijl Paul aan het venster tikte, om zich daarna bij de jongens in den hoek te voegen. Langzaam en weifelend ontvlamde het Bengaalsche licht tegen den reflector aan, de porte-brisée schoof statig open, een helle witte gloed verheerlijkte het tableau.
Ja, zoo! Zoo is het beter; stil nu, Marie, alles klaar? Klaar! sprak Marie. Paul schikte nog iets, een plooi, een bloem, in wantrouwen, of alles gereed zoû zijn. Kom, nu maar beginnen! sprak Lili, die zeer ongemakkelijk lag. Bet, breng de lamp weg; Dien, de deur dicht, en dan beiden hier, elk aan een kant van de porte-brisée!
"Als de Freule nu mee wilde doen, konden wij precies een partijtje quadrille maken," sprak Rolf. "Dankje kapitein. Ik wil wel eens vrij van dienst wezen; bepaal liever toertjes; ik ga wat muziek maken in de eetzaal; dat zal niemand hinderen." Frits had de porte-brisée opgeschoven en er was licht bij de piano.
De meid veroorlooft zich de vrijheid in de porte-brisée te verschijnen en met de handen in de zijden en een glimlach om haar breeden mond het schouwspel mede te genieten. Zij knikken haar even toe. "Het gaat er schoontjes in," voorspelt zij een paar maal, maar zij heeft het mis. Een klein restje moet zij mede naar de keuken nemen. Toch zijn de ouders recht tevreden.
Mathilde opende zachtjes de porte-brisée. Frédérique maakte zich los uit de armen van mevrouw Van Raat en stortte zich in die harer zuster. Tilly, Tilly! riep ze en ze klemde Mathilde, tot Mathilde geen adem kon halen. Zij zaten te wachten, Freddy hand in hand met mevrouw Van Raat en Mathilde; mevrouw van Erlevoort stralende van geluk.
Verbeeld je, mijn mof links, mijn hoed rechts, ik in het midden, en daar stond hij, met open mond, naar me te kijken.... Er klonk een belletje; Emilie staakte haar verhaal en vloog uit haar auditorium weg, om naar voren te komen. Men verdrong zich voor de, zich opschuivende, porte-brisée. Ik kan niets zien! sprak Emilie, zich op haar teenen verheffend.
Hij sloot het étui met de ketting weg in zijn bureau, en ging, nog wat verstrooid, naar de porte-brisée, die hij open schoof. Juffrouw de Bruin! Meneer Max van den Heuvel.... Juffrouw de Bruin was, helaas, een oude jongejuffrouw, en, helaas, óok al op hem verliefd.
De porte-brisée werd opengeschoven en de kinderen stormden de verlichte zaal binnen, waar in plaats van de eettafel, nu vier kleine tafeltjes stonden; op elk lag de naam in chocoladeletters gespeld; op elk verhief zich een toren van speelgoed.
Maar het brak hem geheel en al die zachte moeder te zien, die wegsmolt in zijn verdriet. Hijzelve moest haar troosten. Mama, mama, niet zoo huilen! Zoo vreeselijk is het niet! riep hij uit in vertwijfeling. Frédérique was blijven staan en zij leunde tegen den deurpost der porte-brisée, haar hoofd in haar armen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek