Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Hij kende die inrichting, al was ze pas jong te Rotterdam; want vrienden hadden hem van haar verteld. Het was een der eerste cafés-chantants in ons vaderland: een der eerste van die, sedert zoo snel in bloei en aantal toegenomen tempelen Babylon's, waar men te gelijk met den mensch ook nog de kunst en de taal prostitueert.
Zelleh-Sultan heeft van de natuur uitmuntende geestesgaven ontvangen, maar met uiterlijk schoon is hij niet bedeeld. Te oordeelen naar zijne vele portretten, is de zoon des konings klein van gestalte en zeer dik; ten gevolge van een slag, dien hij als kind gekregen heeft, is het eene oog bijna gesloten; men zou zeggen, dat koketterie voor hem niet te pas komt.
Bumble met statigen pas naar den haard terug; hier nam hij zijn vroegere houding weer aan en zeide ernstig en vastbesloten: »Ik doe het!«
't Dienstmeisje stoorde hen met een boodschap van den advokaat Kruse, of de jonge Mijnheer Lövdahl wel dadelijk even bij hem wilde komen. De professor kromp ineen; maar Clara antwoordde: "Zeg, dat Mijnheer pas is thuis gekomen en te moe is van de reis, om van avond nog uit te gaan. 't Is toch ook wel wat kras om je dadelijk te laten halen."
En toch, telkens als ik weer passeerde, gingen ze voort, en altijd weer te vergeefs, mij lastig te vallen met hun verzoeken. Vandaag nog vraagt een van hen: "Een piaster voor Moelai Idriss?" "Nee!" En pas ben ik een paar passen ver, of hij roept mij een der gewone scheldwoorden na: "Ya! carra! Eh! poe!"
Herhaaldelijk komen oogenblikken van verzet voor, en om de muiters tot rust te brengen, moeten wij erbij te pas komen; de menschen winnen het altijd in den strijd, maar hoeveel zweepslagen moeten die stumpers van honden hebben. Al om vijf uur in den morgen klinkt de reveille, en er worden lange werkdagen gemaakt. Zelden gaat het licht uit vóór elf uur in den avond.
Pas veertien dagen nadat ze me gevangen gezet hadden, kon ik me verstoppen in 't hol van een Engelsche stoomboot, met bestemming naar Auckland op Nieuw-Zeeland. Een vaatje water, een kist met geconserveerd voedsel, waar tusschen ik gekropen was, hebben me gedurende den ganschen overtocht eten en drinken verschaft.
"Ik een babbelaarster, Meneer!" riep de meid: "ik vertel nooit iets." "Ja, dat doe je anders wel." "Neen, zoo zondig niet, Meneer!" "Nu! hoor dan. Er is mij voor vast gezeid, dat de vrouw van den bakker op den hoek van haar man afgaat." "Heere, Meneer! is 't mogelijk!... En waar zou dat bij te pas komen?" "Ja, dat weet ik niet, maar de zaak moet waar zijn, maar vertel het niet verder, hoor."
»Ik meen toch waarlijk alles gedaan te hebben wat daartoe noodig was," hernam hij met een glimlach; »ik teeken dus mijne schilderijen, ik ben er onder bekend in de verschillende landen waar ik mij ophield; hij staat op mijn pas, op mijne kaartjes, ik betaal mijne rekeningen onder geen anderen, dus.... mij dunkt...."
ANGELO. Dat weet ik best, heer, Zie, hier is de ketting. Ik had hem u in de' Egel wel gebracht, Maar hij is pas zoo even klaar gekomen. ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. En wat moet ik met dezen ketting doen? ANGELO. Heer, wat gij wilt; hij is voor u gemaakt. 175 ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Voor mij gemaakt, heer? 'k Heb hem niet besteld. ANGELO. Niet eens of twee keer, maar wel twintigmaal.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek