Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Hij verhaalde de voornaamste gebeurtenissen van dien tocht, hoe Hannibal Pantalucci, hoe Friedel en hoe James Hilton omgekomen waren. Hij vertelde het verdwijnen van Bardik en eindelijk hoe hij op Li zat te wachten, die naar het kampement moest terugkeeren. Pharamond Barthès luisterde met alle aandacht.
Beide mannen bleven het stilzwijgen bewaren, met de oogen op de brandende takken gericht en de gedachten vervuld met hunne misdadige ontwerpen. "Ja, zeker.... met zijn tweeën verstaat men elkander beter," herhaalde de Napolitaan. "Met zijn drieën is dat moeielijker!" Weer trad een oogenblik van stilte in. Hannibal Pantalucci hief eensklaps het hoofd op en peilde den donkeren nacht, die hem omgaf.
Dat was wel een slecht voorteeken voor de overlevenden, namelijk voor Cyprianus Méré, voor Hannibal Pantalucci en voor den Chinees Li. Alice gevoelde zich dan ook zeer ongelukkig. Zij zong niet meer en haar piano bleef volmaakt stom. Ter nauwernood konden hare struisvogels haar nog eenige belangstelling inboezemen.
Zoo zou hij waarachtig er toe overgegaan zijn om zijn makker volledig omtrent de gebruiken in de Transvaal in te lichten, niet zoozeer uit kameraadschappelijken aandrang als om zijne meerderheid te toonen en zijne ijdelheid bot te vieren. Maar dan kwam Hannibal Pantalucci steeds tusschen beiden om hem in de rede te vallen.
De vraag voor hen was thans of Hannibal Pantalucci had kunnen opstaan en of hij de wildernis van lianen had kunnen bereiken, of wel op den grond lag, zwaar gekwetst door zijn val wellicht gedood. Neen, de ellendeling lag daar. Honderd pas verder brachten Cyprianus en Li hunne giraffen tot staan. Zie hier wat er was gebeurd.
Ja, toen was geen twijfel meer mogelijk. Zoo omstreeks tegen tien uur begaf de jeugdige ingenieur, die eigenlijk meer bedroefd was over het gedrag van Makatit, dan over het verlies van den diamant, zich naar de hoeve van John Watkins. Hij vond daar den bewoner der hoeve, Hannibal Pantalucci, James Hilton en Friedel in een druk gesprek gewikkeld.
En dat alles is slechts te Potchefstroom te verkrijgen." Nogmaals, sprak Hannibal Pantalucci ernstig? Of was het hem alleen te doen om zijne mededingers te doen terugdeinzen? De bevestiging daarvan kon aan twijfel onderhevig zijn. Wat evenwel niet twijfelachtig kon genoemd worden, was dat hij volkomen gelijk had.
"Voor ons zou die ramp zoo heel groot niet zijn," hernam Hannibal Pantalucci, aangemoedigd door den lach van zijn makker. "Wij zouden dan slechts twee zijn om Makatit en zijn diamant na te zetten!.... Nu kan men zich met zijn tweeën beter verstaan dan...."
Op hetzelfde oogenblik weerklonk de toon van een scherp fluitje, dat het teeken voor den algemeenen aanval moest zijn. Dadelijk daarop knalde een geweerschot een enkel slechts vlak achter Cyprianus. Deze keerde zich onmiddellijk om en zag Hannibal Pantalucci, die zich achter een boomstam trachtte te verschuilen.
Ik zou onder de huif uwe plaats kunnen gaan innemen en gij de mijne hier?" "Neen!.... blijf! Ik heb met u te praten!" hernam Hannibal Pantalucci met gedempte stem. Hij keek rond om zich te overtuigen, of zij wel alleen waren, en hernam daarna: "Hebt gij ooit een olifantsjacht bijgewoond?" "Ja, twee malen," antwoordde James Hilton. "Welnu, dan weet gij, dat het eene gevaarlijke jacht is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek