Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
"Als dat zoo is," riep Pacheco uit, "dan draagt zij haar reputatie met eere. Uw trekken zijn regelmatig, uw gelaat is mooi, werkelijk ik zou haar wel eens willen zien." "Ik wil uwe nieuwsgierigheid wel bevredigen," antwoordde de valsche Mendoza, "en nog wel dezen dag. Na het diner zullen wij naar mijne tante gaan." Daarna sprak mijne meesteres plotseling over iets anders.
Al was het een beeldhouwer of imaginero veroorloofd, een beeld te boetseeren in klei, het te snijden in hout, of te beitelen in marmer, hij mocht het zelf niet beschilderen of vergulden; die taak was opgedragen aan de encarnadores en de estofadores, waarvan de eersten het lichaam, de tweeden de bekleeding ervan voor hun rekening namen. Pacheco, een begaafd schilder, muntte hierin uit.
Welk een verschil tusschen hen! Deze liet zijn grijze haren zien, leunde op een stok en scheen trotsch te zijn op zijn ouderdom, inplaats van jong te willen schijnen. "Mijnheer Pacheco," zei hij bij het binnenkomen, "ik kom vragen of ik bij u kan dineeren." "Wees welkom, graaf," antwoordde mijn meester. Ze drukten elkaar de hand en begonnen in afwachting van het diner een gesprek.
De invloed van Pacheco had zich ook in de opvatting van profane onderwerpen doen gevoelen; terwijl de schilders dier stukken zich beijverden de natuur getrouw te volgen, bleven zij steeds iets ernstigs en eenvoudigs behouden, dat de spaansche schilderschool een eigenaardig karakter verleende. Dit vertoont zich vooral in de werken van Murillo, die in Sevilla schitterend vertegenwoordigd is.
Pacheco vooral kon geen woorden naar zijn zin vinden om zijn gevoelens uit te drukken en hij verscheurde vijf of zes brieven omdat zij hem niet kras genoeg voorkwamen. Eindelijk had hij er een waarover hij met recht tevreden was. Deze luidde aldus: "Leer uzelf kennen, mijne koningin, en wees niet zoo ijdel te gelooven, dat ik u bemin. Er is een andere verdienste noodig dan de uwe om mij te binden.
Het was don Louis Pacheco, die met een kamerdienaar van Madrid kwam. De oude vrouw verliet ons om hem te ontvangen en mijne meesteres maakte zich gereed de rol van don Felix te gaan spelen. Don Louis kwam gelaarsd en gespoord in ons vertrek.
Gij weet wel, dat een man van stand zich niet ernstig met zulk een vlinder ophoudt en dat hij gelooft, dat hij haar een eer bewijst door haar te onteeren. De naam van de dame in quaestie is Isabella." "En heet misschien de dokter," vroeg Pacheco ongeduldig, "Murcia de la Lhana?" "Juist," antwoordde mijne meesteres.
Ik moet don Louis van haar losmaken en zorgen, dat hij haar niet terug ziet. Het is niet gemakkelijk, maar ik wanhoop niet dit resultaat te bereiken." Mijn meesteres ging zitten peinzen en zei een oogenblik daarna: "Ik beloof je, dat ze in minder dan vier en twintig uur gebrouilleerd zijn." Nadat Pacheco een weinig uitgerust was, kwam hij ons opzoeken en begon met Aurora te praten.
Pacheco wierp zich aan de voeten van zulk een goede tante om haar te bedanken voor haar vriendelijkheid. Don Felix vroeg daarop of zijn nicht reeds bij de hand was. "Neen," antwoordde de duenna, "zij rust nog en gij kunt haar thans niet spreken, maar komt vanmiddag terug." Dit antwoord was koren op den molen van don Louis, die den morgen verder zeer lang vond.
Ik zal morgen reeds trachten mijne tante voor uwe zaak te winnen daar zij veel invloed bij mijne nicht heeft." Pacheco was hem buitengewoon dankbaar en wij bemerkten met vreugde, dat onze list zoo goed gelukte. Den volgenden dag wakkerden wij de liefde van don Louis nog door eene nieuwe vinding aan. Mijne meesteres kwam bij hem en vertelde, dat hij dona Kimena over hem had gesproken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek