Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
"Hoeveel menschen nemen dan plaats op dat paardje?" vroeg Sancho. "Niet meer dan twee," antwoordde jonkvrouwe Dolorida, ook gravinne Trifaldi geheeten: "
Elders luidt het: Hup, paardje, meulen, De koster zit op 't veulen, Pastoor zit op de bonte koe, Die rijden naar de meulen toe, Om een zakje haver, Wat zal dat paardje draven, Om een zakje mikken, Wat zal dat paardje slikken, Ja, ja, paardje, draf, Morgen is het Zondag.
Vincenzo onze koetsier, vliegt en hotst er van door met zijn kleine paardje, dat lava in zijn aderen schijnt te hebben, en zoo vliegen ze allemaal, de paardjes, klein maar sterk en vlug en hinnikend. Hinnikende fiacrepaarden! En ze cambreeren zich in hun flikkerende tuigen vol glimmende spijkers en metaalbeslag en ze willen elkaâr niets toegeven.
Aldoor wapperde 't vlaggetje, naar rechts, naar links, in 't schelle flitsen van zijn harde driekleur; aldoor stapte Pierke's vader gebogen naast het sukkelend paardje; en aldoor galmde en loeide, in 't hossebossen van de wielen, het dreunend brulgezang van het "Vaterland", dat mocht "ruhig" zijn. Kwispelstaartend liep het klein, bruin hondje mee, af en toe eens tegen Pierke's knieën opspringend.
Nog 'n oogenblik, papa, dierbare schooltiran houd vast, Willem, toe! ik wil heel Afrika aan den spiegel vertellen, en zien hoe ik m'n gezicht vertrek. Mesopotamië, mesopomamo ... mondvol, mooi! Nigritië blyf staan, papa, ik ben nog niet half klaar. Willem, help me! M'n paardje trappelt zoo ... hu, hu! Aethiopië Herman, houd z'n beenen vast ... niet kittelen, dan val ik.
Henrique was op dit nieuwe eigendom zoo trotsch als een knaap maar wezen kan; en toen hij zijnen kleinen rijknecht de teugels uit de hand had genomen, bezichtigde hij zijn paardje nog eens zorgvuldig en daarbij betrok zijn gezicht. "Wat is dat, Dodo, gij luie rekel? Gij hebt mijn paard van morgen niet gepoetst." "Ja wel, meester," antwoordde Dodo onderdanig. "Hij heeft dat stof zoo pas gekregen."
Reeds zagen we ons den voortgang verhinderd en allerlei moeilijkheden met de douane; maar toen de man weg was, hoorden we, dat hij bevel had gegeven, om op alle manieren onze reis door zijn gouvernement te vergemakkelijken. Toen ging het verder de Donau af naar Ismaïlia; we kregen de eerste kozakken te zien; een ruiter op een klein paardje reed langs de rivier aan den linkerkant.
De man, dien wij tot hiertoe gevolgd zijn, stapte er uit, beantwoordde verstrooid de voorkomendheid der bedienden, zond het bijpaard terug en bracht zelf het witte paardje in den stal; daarna opende hij de deur van een biljartzaal, die zich gelijkvloers bevond, en plaatste zich aan een tafel, met het hoofd in de hand.
Het was pikdonker, en er bleef niets anders over, dan op het instinct der paarden te vertrouwen en hen hun gang te laten gaan. Alles ging goed, tot we reeds de lichten van Teheran zagen. Daar opeens vielen de paarden in de diepe sloot. Een arm paardje, ons eigen, dat we meenamen naar Teheran, om het daar te verkoopen, bleef stil liggen, en we meenden dat het dood was.
Op deze beide wagentjes verdeelden wij ons, voor den regen overdekt met de heerenjassen en groote palmbladen en toen ging het in een sukkeldrafje naar Manilla terug. Onderwijl zaten wij aanhoudend in angst, dat het paardje het niet halen zou, zoodat telkens de heeren uitstapten om te loopen, doch zij durfden ons toch midden in den nacht met deze mannen niet alleen te laten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek