Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


Sedert deze treurige gebeurtenis was het verdriet een trouw bezoeker op het slot van den paltsgraaf. De hevige toorn was in knagend hartzeer overgegaan. Dikwijls, wanneer hij onrustig door de kamers dwaalde, waaraan zooveel herinneringen verbonden waren en doodsche stilte hem omringde, waar vroeger de zachte stem van de geliefde vrouw weerklonken had, dan overweldigde hem de smart.

Wij naderen de muren en gaan door de vestingwerken; in gespannen verwachting zie ik rondom mij en onwillekeurig houd ik eensklaps stil. Welk eene wreede teleurstelling! Ben ik in eene met storm overweldigde, half verwoeste stad?

Ik koos het laatste; 't besef van het eigendomsrecht overweldigde in mij de philosophische berusting. Maar, ware het opnieuw te beginnen, ik zou wel anders kiezen. Het voorwerp, dat, terwijl wij lunchten, uit mijn wagen werd gestolen, was een vrij eenvoudig, koperen trompetje.

Maar 't was buiten haar kinderliefde gerekend. Dat overweldigde mij toch een oogenblik. Ja, dat was schoon.... toen, toen dacht ik eensklaps aan de vrouw die mij leerde als kind, en mij haar lessen gaf.... lieve onnoozele lessen! Toen, nu ja, ik voelde mij getroffen maar was een gek. Ik was.... Nee nee Ronner, dat was je niet!

De tijding, dat Kitty nog niet getrouwd was, verbijsterde en overweldigde hem. De dwaze verkoop van het bosch, het bedrog, waarvan Oblonsky de dupe was geweest, en de gedachte, dat dit juist in zijn huis had moeten gebeuren, verdroten hem. "Zoo, ben je klaar?" sprak hij den binnentredenden Oblonsky aan: "zoudt ge nu het avondeten niet willen gebruiken?" "Dat lijkt mij goed toe!

O! die weerklank in ons land van de tragische gebeurtenis!... 't Zijn van mijn verste herinneringen, maar nog voel ik de koortsachtige opgewondenheid die alleman overweldigde! De sensationeele berichten zwollen tot de proporties van een algemeene wereldramp, die ook óns zou komen aantasten.

Een onweerstaanbare begoocheling overweldigde haar. Zij poogde haar oogen van deze bladen, die in haar hand beefden af te wenden, zij zag naar den hemel, naar de straat, naar de door de zon verlichte acacia's, naar de boven een naburig dak vliegende duiven; maar haar blik viel telkens weder op het geschrift, en zij zeide bij zich zelve, dat zij moest weten, wat het bevatte. Zij las het volgende:

Doch zoo dikwijls hij begon, besefte hij, dat de demon van boosheid en leugen, die haar beheerschte, ook hem overweldigde, en hij zeide altijd wat anders en op een geheel anderen toon, als hij zich had voorgenomen. Hij viel onwillekeurig in zijn ouden toon; hij sprak als iemand, die dengene, die zoo sprak, uit zou lachen. En op dien toon kon hij natuurlijk niet zeggen, wat hij haar te zeggen had.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek