Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Een bestevâar met roode konen, die een brandende lantaarn droeg, kwam de reizigers al zeer vroeg halen om ze hun slaapplaatsen aan te wijzen. Zij volgden hem, tegelijk met de overige gasten. Over een slikkerig erf, waar zij veel te doen hadden met hun voeten veilig neer te zetten, bracht het oudje hen in een koestal.
De ouderen onder de vrouwen van 't gezelschap wilden niet meer naar een andere baklad gaan; ze verkozen naar huis te gaan. De dag was toch slecht begonnen, en er konden nog heel wat ongelukken gebeuren. "Dat komt allemaal omdat we niet naar de mis zijn geweest!" zuchtte een oudje. "Maar wat hebben we dan toch voor ongeluk gehad, mevrouw?" vroeg Ibarra. "De kaaiman alleen, zou ik zeggen!"
Deze moet de opvoeding in het kind ontwikkelen, aldoor, aldoor.... Doch ik ben hier op een ander terrein gekomen. Ik wilde met je spreken over ons volk, en niet over de opvoeding; daarover later, niet waar? Er is hier een oudje aan wie ik bloemen bedelde, die geuren in het hart. Veel gaf zij mij reeds en zij heeft nog meer, veel meer, en ik wil meer, immer meer.
"O goede fee Artemisia," riep Rodolphe uit, toen de weduwe weg was, "ik zweer je, dat je tevreden zult zijn; ik zal je een goede maat dooden-lyriek geven, en mijn orthographie zal beter zijn dan die van een hertogin. O goed oudje, moge, om u te beloonen, de hemel je honderdzeven jaar laten leven evenals goede brandewijn!" "Daar kom ik tegen op!" riep Marcel uit.
Zij vertelde dit niet alleen met een gevoel van dankbaarheid maar ook van trots, als een bewijs van de goede herinnering, door haar ouders achtergelaten. "Ik maakte kennis met die nicht van mijne moeder, dat goede oudje, toen ik in 't jaar '50 in Moskou woonde. Vermoeid door het drukke wereldsche leven, dat ik daar leidde, zocht ik haar en haar landgoed op, en bleef er eenige weken.
Meteen gebruikte hij twee "spritsen" en een glas Malaga, overtuigd dat hij daaruit grooter bezieling zou putten dan uit alle Heilige Geesten, 't zij van hout in den vorm van een duif, 't zij van vleesch in de gedaante van een afgetrokken monnik. De preek in de landstaal zou beginnen. Het vrome oudje stoot weer haar kleindochter met den elleboog aan.
»O!« zei de jonge man, terwijl hij zijn gezicht naar het bed wendde, alsof hij te voren de patiente geheel had vergeten, »'t is hier u.i.t. juffrouw Corney.« »Zou u denken?« vroeg de Moeder. »Als 't nog twee uur duurt, zal 't mij verwonderen,« zei de apothekersleerling, heel zijn aandacht bij zijn tandenstoker. »Alles geeft 't op. Slaapt ze, oudje?«
Een oudje dat het nieuwere niet steeds begreep of liefhad en weldra meer en meer terugleefde in herinneringen van vroeger....; een oudje, dat trapsgewijs de toekomst weer heel anders worden zag dan ze zich die gewenscht en voortgesteld had. Vroeger was het haar hoop en haar wensch, haar innigste illuzie geweest, dat haar oudste zoon geen boer zou worden.
"Piet van den baron," antwoordde de knecht: "Ken je me niet meer oudje?" "Hoa! zoo!" hernam Wessels, terwijl hij met de linkerhand boven de oogen het zonlicht afsluitende, den man beter opnam: "Ik zou je woarlik niet gekend hebben. Hoe geet 't?" en hij stak hem de andere hand toe.
O, verre van haar de gedachte naar den dood van het goedig, soms wat zeurig-klagend oudje te verlangen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek