Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
De heerlijke gothiek heeft haar taak volbracht, haar laatste woord gesproken: zij gaat onder in een apotheose. De renaissance, die haar opvolgt, brengt een ander ideaal, opent een nieuw tijdvak in de historie.
Men kan hem in een stok of een doek laten bijten en hem bij deze voorwerpen optillen, op den rug werpen en andere dingen met hem doen, zonder dat hij zijn gebit opent.
Om zooveel mogelijk de vochtige en zware lucht, die de hitte letterlijk ondragelijk maakt, buiten te sluiten, opent men alleen de vensters aan den kant van waar de wind komt. Eer wij de stad zelve binnen gaan, rijden wij langs de haven, die ondiep is en waarin wij slechts hier en daar enkele visschersschuiten zien liggen.
Don Quichot zeide hier niets tegen en begon, nadat hij zichzelf ook door een hartig maal gesterkt had, het verhaal van zijne avonturen in de onderaardsche grot. "Ongeveer twaalf vaam diep in de kloof opent zich rechts een gewelf, als eene hal, waar wel eene groote koets met zes paarden zou kunnen keeren.
Hendrik opent de deur en zegt op den drempel: "Menheer, mevrouw Helmond vraagt of dokter beneden wil komen? Mevrouw was klaar om te vertrekken en kon niet langer wachten." "Zeg aan mijn vrouw of zij nog even...." "Heeft mevrouw Mansburg je niet gezegd dat ik ongestoord wilde blijven?" "Jawel generaal." "En tóch durf je hierkomen!" "Mevrouw Helmond gelastte me generaal."
Het instituut tucht maakt hem het bevelen gemakkelijk, en opent hem de kansen op bemindheid. De exploitatie daarvan, wordt aan hem zelf overgelaten, en dat is minstens zoo belangrijk als de meest volledige kennis van den inwendigen dienst. De sergeant. De sergeant staat ons nader. In hem gehoorzamen wij niet den meester, maar den ouderen broer.
Zoo wekt de beurtzang, waarmee het stuk opent, tusschen de beide koren van bruiloftsgasten, die door zoo verschillende gevoelens bezield zijn, reeds aanstonds, nog voor men weet, van welk conflict men getuige zal zijn, eene spanning, die doet denken aan den beurtzang tusschen jubelende bacchanten en gemartelde Christenen in Kejser og Galilæer.
"Welnu, heeren, opent men mij de deur, of niet?" vroeg Robrecht dreigende. "Moet ik met mijn zwaard het slot verbrijzelen en mij door geweld eenen vrijen weg banen?" "Nutteloos, gansch nuttelloos, mijn vriend Sneloghe", zeide Burchard, opstaande.
Evenmin als om de helsche ondervindingen van Dante de Divina Commedia een tragedie is, evenmin is Faust zulks om het eerste deel des gedichts; en het tweede deel, dat "den weg van Faust" bezingt, is niet maar een toevoegsel, waarin de oorspronkelijke opzet van het poeem verloochend wordt, maar een van den aanvang af bedoelde voortzetting en de uitwerking der grondgedachte waarmee het gedicht opent: een goed mensch blijft in het duister gedrang zich van den rechten weg bewust.
"Daar komen ze, daar komen ze!" roept het meisje op eens en snelt de kamer uit naar de voordeur, opent die en laat met een blijden groet en hartelijken handdruk Dorus en Tournel, die hem van den postwagen heeft gehaald, binnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek