United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !


Petrus, de ooiëvaar, stond van op het dak met den bek in de pluimen, peinzend het spel na te zien. Pallieter zag het, en poogde blazen naar den vogel te doen drijven. Het ging, maar hij liet ze gerust voorbij gaan. Doch een, die hem te dicht bijkwam, 't was juist een gouden purpele sloeg hij met zijn rooden bek te niet. "Bravo Peterus!" riep Pallieter, "ge kregt strak e stukske vliesch!"

Juichende ontvingt gij den ooievaar, die u uit verre landen tijding van de lente kwam brengen. Gij sprongt op van vreugde bij de eerste toonen, die de leeuwerik in de heldere lucht deed hooren. Elk groen halmpje, dat gij ontdektet, ieder blaadje, dat sedert den vorigen dag was uitgekomen, bragt u nieuw genoegen.

Neemt de landman daarentegen den ooievaar vriendelijk op, en legt hij, zooals op zeer vele plaatsen in Duitschland pleegt te geschieden, een wiel op het dak, zoodat de vogel daarop gemakkelijk zijn nest kan bouwen, dan is de woning ook tegen alle gevaar van brand beveiligd. Maar nog eene geheel andere en schijnbare volstrekt heterogeene rol is den ooievaar in het volksgeloof toebedeeld.

Voor ze hier terug zijn, is het kasteel al ingenomen. "Daar moet u niet zoo vast op rekenen, Mijnheer Ermerik," zei Akka. "Ik ken een oude wilde gans, die zoo'n schurkestreek graag zou beletten." Toen Akka dit zei, hief de ooievaar het hoofd op en zag haar met groote oogen aan.

Toen vroeg de ooievaar snel, of Akka de grijze ratten had gezien, die op weg waren naar het Glimmingehuis, en toen Akka antwoordde, dat zij dat ongedierte gezien had, begon hij te vertellen van de dappere zwarte ratten, die jarenlang het kasteel verdedigd hadden. "Maar van nacht zal het huis Glimmingen in handen van de grijze ratten vallen," zei de ooievaar zuchtend.

Terwijl de Kalif sprak, zweefde de andere ooievaar boven hunne hoofden en liet zich al langzaam op de aarde neerdalen. De Kalif greep een, twee, drie, de doos uit zijn' gordel, presenteerde haar ook den grootvizier, samen gingen ze met duim en voorvinger in de doos en snoven het poeder op, of ze hun leven lang snuifjes genomen hadden. "Mutabor!" riep de Kalif en "Mutabor!" riep de grootvizier ook.

Naar Egypte vliegen wij toe, waar men driehoekige steenen huizen heeft, die in een punt uitloopen en tot boven de wolken reiken; zij worden piramiden genoemd en zijn ouder, dan een ooievaar zich wel kan voorstellen. Daar is een rivier, die buiten haar oevers treedt; dan wordt het geheele land tot slijk. Men loopt in het slijk en eet kikvorschen.» «Zoozeiden al de jongen.

En toen had hij hem naar het ooievaarsnest gebracht, en hem om vergiffenis gevraagd, omdat hij hem den vorigen avond zoo oneerbiedig had behandeld. Dat vond de jongen bizonder aardig, en hij en de ooievaar werden goede vrienden. Akka was ook heel vriendelijk tegen hem, streek haar oud hoofd meermalen langs zijn arm, en prees hem, omdat hij hen, die in verdrukking waren, geholpen had.

Daar leek het hun tenminste nog een beetje gezellig, en ze besloten daarom er te blijven. Maar pas hadden ze een oogenblik rustig op één poot gestaan, toen de grootvizier fluisterde: "Edele heer en gebieder, als het niet te kinderachtig was voor een' grootvizier en nog meer voor een' ooievaar zou ik zeggen: ik ben wel een beetje bang hier. Ik hoorde daar een geluid, net of er iemand diep zuchtte."

Zij nam toen den ooievaar en zag dat hij maar aan den vleugel gewond was; zij ging ongel halen en sprak, terwijl ze zijne wonde vermaakte: Ooievaar lief, 't is niet behendig voor u, die geerne gezien wordt, van in de lucht te zweven als een steekvogel, die gehaat wordt. Aldus treffen de pijlen des volks soms den verkeerden man.