Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Terwijl hij dus in diep gepeins verzonken was, en dat de andere ridders met oogwenken over zijn droefgeestigheid schertsten, ontvouwde het slot Wijnendale zich voor hen met zijn hemelhoge torens en reuzenstaltige wallen. "Noël!" riep Raoul de Nesle met blijdschap. "Ginds is het einde onzer reis. Wij zien Wijnendale in weerwil des duivels en der toverij."

Zonder opkijken vroeg hij of ze reeds een schildersatelier gezien had. Ze schudde ontkennend haar hoofd. Ze vond het akelig dat hij nu een lange beschrijving van 't kunstenaarsleven haar ontvouwde. Hij had daar over nooit gesproken. Hij zei: Artiesten zijn wanordelijk. Was hij zich aan 't verontschuldigen omtrent wanorde?

Toen hij, ongeveer twintig jaar later, zijne opvattingen over het "zoogenaamd auteursrecht" nog eens ontvouwde, voegde hij daaraan toe: "Deze mijne bedenkingen dagteekenen reeds van 1877 en vroeger. Sedert 1881 bezitten wij eene wet op het auteursrecht". Van de wettelijke erkenning van dit recht in ons land vóór 1881 scheen deze schrijver dus niet te hebben geweten.

Het Javaansche volk, dat te vergelijken is met een groot kind, houdt van glans en schittering. Waar de machtige Regeering zich mee bemoeit, daar heeft het respect voor. Toen ik den Heer Van Kol onze ideeën ontvouwde, vroeg hij me hoe ik daarop was gekomen. Hoe belangstellend volgde hij alles, wat ik voordroeg. "Schrijft u mijne vrouw?" vroeg hij er telkens door.

Er was zulk een teder vuur in zijn ogen zo zoet en zo liefderijk was zijn stem voor mij, maar nu nu..." Een geheim ontvouwde zich voor de ridder. De dochter der Graven van Vlaanderen, die de bruid van een Vorst zijn moest, had zich voor een man met liefde laten innemen.

Hij ontvouwde het papier, en las het volgende: ...."Toen sprak de oude man tot hem: "Mijn zoon! wees sterk, en denk maar dat de menschen u niet altijd kwaad zullen kunnen doen. Neem mijnen zegen met u op reis." "Toen knielde de jongeling neêr, en twee groote tranen rolden den vader over de wangen, terwijl hij zijne oogen ten hemel sloeg.

Maar het minder grandioos kasteel van "meneer den b'ron" was toch pittoresker gelegen: het heuveltje waarop het stond was ietwat hooger dan de andere heuvel; het zicht van daar uit ontvouwde zich ruimer en mooier over de gansche streek; en vrij dicht bij, als 't ware er bij behoorend, stond een oude, oude, houten molen: een molen uit de middeleeuwen, gansch grijs en gansch verweerd, en die bij gunstig weer nog werkte, als een aartsvader die zijn knokkelige ledematen in beweging houdt om frisch te blijven.

Dien achtermiddag tijd te mijner beschikking hebbende, bezocht ik een zaal, waar een man met een eigenaardige gave aan twee honderd ongeleerde boeren de beginselen van den godsdienst ontvouwde en kwam tehuis heerlijk verfrischt en toen lazen wij weer en praatten en mijn gezin en ik werden heel innig, omdat wij tijd hadden en omdat het Zondag was.

"Wij hebben in lang zulk een fraaien dag niet gehad, en het is voor het knaapje goed, de versche lucht te scheppen." "Het is wel," zeide de Graaf: "hetgeen ik u moet mededeelen is van het uiterste gewicht: ik wilde u gaarne spreken." Hierop ging hij zitten en ontvouwde haar hetgeen hij van Velasco vernomen had, en wat deze had uitgedacht om hen te redden.

Wanneer ge mij belooft, dien zoon in zijne jeugd aan mij af te staan, opdat ik zijne eerste schreden leide op het pad der wijsheid, zoo zal ik aan uw dringend verlangen voldoen en nog heden nacht zult gij Igerna de uwe noemen." Met bevende stem beloofde Uther alles te zullen doen, wat Merlijn van hem verlangde, mits deze hem helpen wilde. Daarop ontvouwde de toovenaar zijn plan.