Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
O, onzer vadren God! wanneer zal eens 't gesmook Van onz' altaren, als een liefelijken rook, Ten hemel stijgen op? werwaarts, en in wat landen Zal u den wierook van ons heilige offeranden Bevallen? och! gedenkt aan 't teeken des verbonds, Bezegeld met het woord uws Goddelijken monds, Dat gij den scepter nog zult paarlen in ons handen, Die overheeren zal den trots van u vijanden; Bevestigt uw beloft, onttrekt ons niet zoo licht De heilge stralen van uw hemelsch aangezicht: Of zijn wij dus gestraft om onze zwaar misdaden, Wascht ons weer in de borne en vloed uwer genaden!
Nuchterheid, bezorgdheid voor het dagelijksch brood, gebrek aan moed, aan vreugde, aan poëzie, ziedaar de verwijten, die allen treffen. Falk onttrekt zich aan dit gild der vrijenden en huwenden, en hier valt hij aan het einde met zijn dichter samen. Een studentenquartet komt, om Lind op te halen, die met hen de bergen in zou gaan.
Wij zien nog eens om; en ja wij ontdekken hem, maar het is slechts flauw dat telkens omzien valt ook moeielijk nog eens doch nu worden zijne trekken al onduidelijker; zijne stem kunnen wij niet meer hooren de groote krachtige sleepmachine vliegt steeds voorwaarts, en wij zien.... niets dan den zwarten nevel, die hem aan onze oogen onttrekt.
Hoewel de sluier, die over den oorsprong van deze buitengewoon nuttige, sedert overouden tijd aan den mensch onderworpen wezens ligt uitgespreid, niet zoo dicht schijnt, als die, welke het ontstaan van andere huisdieren aan ons oog onttrekt, kon hij tot dusver voor gene evenmin als voor deze opgeheven worden.
Dies de Heere t' eenenmalen Hem onttrekt de helder stralen Van zijn hemelsch aangezicht, En verduistert hem in 't licht, In verkeerdheid overgeven, Tot hij eindelijk gedreven, Even als een roerloos schip, Drijft al blind'ling op de klip Van zijn overgeven boosheid, Van zijn stoute goddeloosheid, In den afgrond en 't verleid Van zijn overgevenheid. FAMA, of 't blazende gerucht.
Het werkelijk grootsche van eene reusachtige rivier als deze, beseft men eerst uit de overweging, welk een belangrijk middel van gemeenschap zij vormt voor den handel van het eene volk met het andere; welk een afstand zij doorloopt, en hoe uitgestrekt het gebied is, waaraan zij het groote volume zoetwater onttrekt, dat voorbij uwe voeten vloeit.
Vele omstandigheden dragen er toe bij, dat onze reiziger zijn aandacht aan het openbare leven onttrekt en die geheel wijdt aan kunstbeschouwing: als protestant èn als denker heeft hij een afkeer van het Roomsche volksleven, dat zich in het onmenschelijke Carnaval-rumoer karakteristiek teekent.
Mietje heeft hem vrij knaphandig uit een aangewezen fleschje een goede dosis barnsteendroppels toegediend; straks heeft ze gezegd, dat ze "verachtig naar beneden moest, want dat anders de juffer 't in de mot zou krijgen;" en toen met een bijzondere vrijmoedigheid, terwijl zij zich aan zijn arm onttrekt: "Ei, ik zie wel dat je aan de beterhand bent, maar nou mot ik naar beneden. Atjuus!"
De zelfmoord van Jerusalem, een man dien hij maar uit de verte kent, prikkelt hem tot groote daad: den Werther. Thans ziet hij de mannen, de vrouwen, die hij boven alles liefhad, beurt om beurt sterven; hij klemt zijn tanden opeen en is bijna terstond weer gereed om aan zijn taak het boeken van zijn levenwinst, te gaan. Hij onttrekt zich aan de inwerking van het buiten hem staande.
De vooruitspringende daken der kiosken en de vergulde of metalen koepels, welke de daken vervangen, geven aan die gebouwen een eigenaardig voorkomen, te verrassender naarmate hunne ligging tusschen het weelderig geboomte, hen half aan het oog onttrekt, en aan het geheel een zeer eigenaardig rustiek karakter geeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek