Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Wanneer ik aan de minste beweging van haar hoofd kon raden, dat zij den blik tot mij ging richten, keerde ik met schuchterheid mijn gezicht ter zijde. Zij scheen mij schoon, de tengere, zoete maagd, met hare frissche wangen en helderblauwe oogen! Zoo schoon en zoo zuiver, dat zij mij voorkwam als een engelijk beeld, omhuld met eenen wasemkring van kuischheid en van betooverende onnoozelheid.
Gevlucht is mijn jeugd en de blozende kleur verliet de beenderen, omhuld met eene vaalbleeke huid; mijn haar is grijs geworden door Uwe tooverwalmen; geen rust ontspant mij van het werk, de nacht verjaagt den dag, de dag de nacht en mijne benauwde borst vindt geen verlichting.
In plaats van de donkere, kroesharige Melanesiërs zag ik lange, bijna lichtgele gestalten, die omhuld waren door manen van dicht, lang, gouden haar. Al gauw kwamen ze aan boord en bleken echte heldenfiguren; geen een was onder de 1.75 meter groot; ze hadden zachte, donkere oogen, een vriendelijken lach en kinderlijk vertrouwelijke gebaren.
Vele zulke bundeltjes vereenigen zich tot groote bundels, die dan telkens weder omgeven worden door een bindweefselkokertje, totdat zij ten slotte de geheele spier vormen, die dan in haar geheel omhuld wordt door een dikker vlies.
Dit korps bestond uit vier blaasmuzikanten, die, phantastisch, geheel met een witten sluier omhuld, ter bescherming tegen de vele lastige muskieten, hunne voor den dans lokkende tonen de lucht ingalmden.
De eene valt in een spleet, de andere wordt onder een sneeuwval bedolven, een derde wordt zoo door den nevel omhuld, dat hij van het pad af geraakt en in de wildernis van honger en vermoeidheid bezwijkt, een vierde wordt bevangen door den slaap, waaruit hij niet weder ontwaakt.
Neen, liever dan dien opgedirkten Kaffer zie ik dan toch dien man daar achter hem, gekleed in het kunsteloos gewaad der woestijn, in den wijden, witten mantel, die los over zijn schouders golft, en het hoofd omhuld met den witten doek.
Ik hief mijn oogen. 't Overweldgend licht Van die onsterflijke gestalte zag 'k Gansch overschaduwd door de liefde die Zijn zacht-vloeiende leên, lippen half-open In hartstocht, vurige doch droomrige oogen, Ontstoomde als dampend vuur; een atmosfeer Die in haar al-smeltend geweld me omsloot, Als warme lucht, van morgenzon omhuld, Eer zij haar drinkt, een wolk zwervende dauw.
Ik herinner mij slechts, toen het licht werd uitgedaan en alleen een lampje bleef branden voor de gouden heiligenbeelden, grootmoeder, diezelfde wonderbare grootmoeder, die zulke prachtige zeepbellen kon maken, geheel in 't wit, omhuld met wit, bedekt met wit, hoog liggend op haar witte kussen, en toen, van uit de diepe vensternis de eentonige, rustige stem van Leo Stepanitsch: 'Beveelt ge, dat ik ga vervolgen? 'Ja, ga verder. 'Mijn geliefd zustertje, hernam Leo Stepanitsch met zijn langzame oude stem, 'doe ons een van die boeiende verhalen die gij zoo goed weet te vertellen. 'Zeer gaarne, antwoordde Scheherezade, 'ik zou u de geschiedenis van Prins Kamaralzaman willen vertellen, zoo gij ons daarvoor uwe toestemming wilt geven. Nadat zij deze had verkregen begon de Sultane Scheherezade als volgt: 'Er was eens een Tsaar die een eenigen zoon had... en duidelijk woord voor woord vertelde Leo Stepanitsch de geschiedenis van Prins Kamaralzaman.
De lijkwa die hem omhuld had, was neergezakt tot op de heupen; en zijn schouders, zijn borst, zijn magere armen waren overdekt met roven en zweren. Ontzaglijke rimpels doorgroefden zijn voorhoofd. Op de plaats van den neus was, als in een bekkeneel, een zwarte holte, en van zijn blauwige lippen ademde een zware wan-riekende walm. "Ik heb honger", sprak hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek