Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juli 2025


Het was een plechtig, een roerend oogenblik; mannen weenden. Toen dankte hy zijne beiden vrienden voor hunne dienst, sprak allen voor het laatst een hartelijk vaarwel, omarmde den getrouwen arts, en deed zich naar zijn leger voeren. Maar de sponde ontfing alleen zijn zielloos stof: toen men hem neder legde, had de fiere geest het lichaam reeds verlaten.

Nu, nu, nu, riep de onttroonde tiran, wat inschikkelykheid, jongens! Kan ik 't helpen, dat jelui geen pleizier hebt in aardrykskunde? Breng 't dierbaar dochtertje naar den spiegel, papa, riep nu Sietske die te-paard op z'n schouders zat. De vader gehoorzaamde. Maar hy hinkte, want Herman was op z'n linkervoet gaan zitten, en omarmde de kuit. Willem trok hem aan den arm voort.

Ik wenschte wel, dat ik mij bedroog, maar ik voorzie, dat gij de brug zijn zult, welke de Spanjaarden, zoodra zij er overgetrokken zijn om ons land te overstroomen, zullen afbreken." Egmond sloeg deze waarschuwende woorden in den wind, hij bleef bij zijn besluit om de Nederlanden niet te verlaten. Voor de laatste maal omarmde de prins hem; daarop scheidden zij, om elkaar nooit weder te zien.

Het snorde boven Camelot; de fenix vloog aan. Legt Gawein en Gwinebant dadelijk op het wonderbed! riep Merlijn, nog in de lucht, en daalde in het vergier. Terwijl Guenever, met hare vrouwen, van den toren gedaald, naar buiten stortte...... En Lancelot ziende, uit riep: Lancelot! Lancelot! Zijt gij behouden?! En zij kuste en omarmde Lancelot en Koning Artur, zoo krank, deed of hij niet zag.

Ik begeer ze niet, zeide Hamet, anders had ik ze genomen. Vaarwel broeder, wanneer gij gelukkig zijt, zal ik het dubbel zijn! En hij omarmde Saladin, die daarop te paard springend zich snel verwijderde. En Hamet, die hem naoogde, zag hoe hij voortsnelde op zijn zwart ros, als waren ruiter en paard één.

Aan ons aan ons, zonen van Brugge, zal Vlaanderen zijn verlossing schuldig zijn. Wordt uw geest niet door edele trotsheid vervoerd bij die overtuiging?" Breydel omarmde Deconinck met onstuimige blijdschap. "Mijn vriend, o mijn vriend!" riep hij. "Uw woorden vloeien zo treffend over mijn hart: een onbekend gevoel ontheft mij ik ben de gelukkigste mens op aarde!

's Avonds, als hij, zonder licht, waggelend de trap opklom, voelde hij eene vrouw, die hem omarmde, hem kuste op zijne kaken, zijnen mond, tot zelfs op zijn neus; zijn gezicht was nat van hare tranen, na hetwelk zij hem liet voortgaan. Lamme ging naar zijn bedde en sliep als een os, en 's anderen daags trok hij met Uilenspiegel naar Gent.

Toen hij de eerste maal voor den koning verscheen, trad deze hem te gemoet en eer de graaf nog den tijd had om de knie te buigen en zijn vorst de hand te kussen, omarmde Philips hem met meesterlijk nagebootste hartelijkheid.

Toen Bartja zijn grijzen vriend voor het laatst omarmde, fluisterde hij hem toe: »Mocht de bode uit Egypte ook voor mij een schrijven in zijn valies hebben, zoo zend mij dit achterna." »Zoudt gij dan de Grieksche schrijfteekens kunnen ontcijferen?" »Gyges en Eros zullen mij helpen!"

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek