Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
Dâ ken me nie skele. As ik je seg, dâ me dat nix skele ken! Ik fraag je wie de trekker is. Kyk jy 'ns Ribbetje, of 't briefie is f'n Sjomele, of 't briefie f'n Bussemakers, of 't briefie f'n Bebbel Roels in Keule? Want er ferfalle drie f'ndaag... een f'n sefen-en-dertig, sestien, acht, en een f'n driehondert-drie en een f'n sevehondert-dertien, ses, twaalf.
En eindelik, op ns uitgaande en dezen vooral zijn kenmerkend groningerlandsche namen: Addens, Alkens, Deddens, enz. Al deze namen zijn eenvoudig vadersnamen van friesche, en wel meest van groningerlandsch-friesche mansvóórnamen. Zy allen kunnen hier niet nader verklaard en besproken worden; slechts drie van elke groep wil ik daartoe nemen.
Heb je-n-'n zieke-n-in de buurt. Dat ook. Maar ik kom 'ns hooren of ze 't gedaan heeft? Ja zeker! Maar... dat jongetje weet er niets van. We praten er dus maar niet over voor-i weg is. Natuurlyk alweer wilde Wouter, zich hoorende uitmaken voor zoo storend, z'n bezoek afbreken. Maar Vrouw Claus liet het niet toe. Neen, mannetje, jy blyft nog wat. Net goed dat pater 't hoort wat je hebt uitgevoerd.
M'n vader is dood, zei Wouter, alsof deze byzonderheid de borgstelling minder noodzakelyk maakte, maar eigenlyk omdat-i niet wist wat-i zeggen moest, en toch 'ns eindelyk wat zeggen wilde. Zoo? Dood? Ja, dat komt soms voor. Dood? Heel goed! Maar heb je dan geen moeder die voor je storten kan? Ik... zal... 't... 'r... vragen, stotterde Wouter. Wel zeker! Ga jy 'r dat maar terstond vragen.
't Is 'n ware schande ... ga jy 'ns voort Herman, ik ben 'r heesch van! 'n Ware schande ... nu jy, Willem! 't Is 'n ware schande, m'nheeren, zoo afrikaans-miserabel heden-ten-dage de europesche vaders hun nederlandsche kinderen behandelen. Weg met de ouders! Roep mee, papa! Weg, weg, weg met ... ... met de kinderen, smokkelde papa er tusschen.
Geroepen was-i, o ja ... maar dat's 't ware niet. Meen je dat-i komt? Dat-i uitverkoren is, meen ik? Ik zeg: neen! Niet ... zie, zooveel! En ze knipte met de vingers. Maar ... wat moet ik dan met het kind doen, juffrouw Laps? Stuur 'm gerust 'ns by me ... al was 't van avond nog. Wouter rilde. Maar gelukkig drong z'n moeder dien dag niet op de herhaling van 't bezoek aan.
Mannelyk, vrouwelyk of onzydig, heb ik gezegd. Nou hoort uwé 't, juffrouw Mabbel... waar haalt-i 't vandaan! Begryp 'ns baker, ik ben vrouwelyk, en de tafel ook, en je muts ook je korrenet, weetje en jy ook... Né, moeder, kornet is mannelyk... alle mannelyke bedryven... en baker ook. Baker keek heel vreemd. Zy mannelyk... dat had ze nooit geweten.
"Kijk 'ns!" riep de smalle Bergum uit, "daar heb je 't mensch-ing al weer." Natuurlijk heet het dorp, waar dit geschiedde: "Mensingeweer." Ze moesten verder, en nu was 't de beurt van den smallen Bergum, om zijn kunsten te toonen. Ze kwamen aan een water, waar twee dorpen tegenover elkaar liggen. Nu zou Bergum eens laten zien, wat hij vermocht. Hij wilde springen Ocharme!
Om de verantwoordelykheid nog wat verder afteleiden, betrok ze ook Wouter in de zaak. Laat het kind toch ook 'ns zien! Hy is er net in de jaren voor. Kyk nu goed, Wouter! Een jongen als jy moet altyd probeeren wat te leeren. Zieje 'm nu wel, die... die... hoe heet het ook, meester?
Wel zeker, vulde Vrouw Claus aan, en de artikelen des geloofs van-buiten leeren. Die moet je-n-onze Fem 'ns hooren opzeggen. D
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek