United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
De Fiskaal Independent, die ik reeds meermalen heb genoemd, was door de Heren Zeventien naar de Kaap gezonden om, als 't nodig was, krachtig op te komen tegen onrechtvaardige handelingen van de Goeverneur. Independent heette hij, omdat hij aan niemand dan aan de Heren Zeventien verantwoording schuldig was. Stedelike zaken werden toevertrouwd aan de bovengenoemde Burgerraden.
Dominique, nummer zeventien, geen mijnheer Urbain Fabre! Men kent er niemand van dien naam."
Evenwel gebruiken die allerheiligste vaders in Christus en Christus' stedehouders juist dit wapen tegen niemand met grooter felheid dan tegen hen, die op aanzetten van den duivel de bezittingen van Petrus trachten te verminderen en te verkleinen.
"Volmaakt juist, waardige wauwelaar!" riep John Watkins uit. "En daarom zoudt ge beter doen met naar bed te gaan, wanneer ge ziek zijt, dan eerlijke lieden te komen storen, die bezig zijn met dineeren en niemand iets verschuldigd zijn." Jakobus Vandergaart had zijn papier ontvouwd.
Toen nu de barricades gereed, de posten aangewezen, de geweren geladen, de schildwachten uitgezet waren, wachtten zij gewapend, stoutmoedig, gerust, alleen in deze vreeselijke straten, waar niemand meer kwam, omgeven door deze doodsche, als uitgestorven huizen, waarin geen menschelijk leven vernomen werd, gehuld in de toenemende avondschaduwen, te midden van deze duisternis en stilte, waarin men iets onheilspellends en schrikbarends voelde naderen.
Dagelijks, tot aan zonsondergang, is het terras van het slot voor het publiek toegankelijk. Zoodra de roode zonneschijf is verdwenen, wordt de deensche vlag ingehaald, die van den hoogen mast waait en binnen de muren mag niemand meer vertoeven behalve de soldaten. Bij mijn bezoek, midden in den zomer, bleef de zon tot kort vóór middernacht boven den gezichteinder.
Ik kom uit den stal van den keizer; maar niemand daar, zelfs niet het lievelingspaard van den keizer, dat toch mijn afgelegde gouden schoenen draagt, beeldt zich zoo iets in. Vleugels krijgen! Vliegen! Ja, maar nu vliegen wij!» En hierop vloog de mestkever weg. «Ik wil mij niet ergeren, maar erger mij toch!» zei hij onder het wegvliegen.
Hij had reeds het bovenbramzeil, het gaftopzeil en den buitenkluiver laten bergen en besloot dit ook met het bramzeil te doen en daarna twee reven in het marszeil te laten steken. Dit laatste moest zekere moeielijkheid in zich hebben met een bemanning die nog zoo weinig geoefend was. Evenwel viel er niet te talmen en niemand talmde ook.
Maar hieromtrent waren allen, geleerden en zeevaarders, het eens, dat het mogelijk was, benoorden Rusland en Azië om, naar Indië, of, zooals men toen zeide, naar de koningrijken van China en Cathay, te komen. Het eenige, waarover verschil van gevoelen bestond, was de juiste richting, die men te volgen had, om den doortocht te vinden, aan welks bestaan niemand twijfelde.
»Laten wij hopen, dat God deze woning bescherme, zoodat niemand er naar kome zoeken," sprak de vader. »Amen," zei de moeder ernstig. »En nu, kinderen, welterusten." »Welterusten," zeiden Anna en Marten. En weldra lag het gezin in een diepe rust, welke dien nacht door niemand gestoord werd.
Woord Van De Dag