United States or Kuwait ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het lijden is geene reden om ons te doen denken dat de Heere tegen ons is; maar juist het tegendeel, als wij ons maar aan Hem vasthouden en ons niet aan de zonde overgeven." "Maar waarom brengt Hij ons, waar wij niet kunnen nalaten te zondigen?" zeide de vrouw. "Ik denk dat wij het wel kunnen laten," antwoordde Tom. "Gij zult zien," zeide Cassy. "Wat zult gij doen?

Reede voelde de hand des jongelings niet zonder aandoening in de zijne geklemd, en kon niet nalaten, die met hartelijkheid, schoon onder het mompelen van eenige onverstaanbare woorden, die ontevredenheid moesten aanduiden, te drukken.

Dit aanzoek van den jeugdigen ingenieur veroorzaakte werkelijk eene buitengewone verrassing. Hoe gretig de gevoeligheid van hunne half wilde natuur ook was, zoo konden toch al de gasten van John Watkins niet nalaten het luidruchtig toe te juichen. Zoo veel belangeloosheid moest hen treffen.

Alles ging goed; maar, helaas! daar ziet Veervlug bij toeval, dat de Luitenant rood haar, een bleek gelaat en een blaauwen uniformhals heeft, en kan niet nalaten aan De Morder eene aardigheid van eene Hollandsche vlag in te fluisteren.

~Nalaten~ onderstelt altijd een overlijden en vestigt de aandacht op de personen, die blijven leven, of op de goederen, die de overledene bezat. Hij ~liet~ slechts één zoon ~na~. Hij heeft een groot vermogen ~nagelaten~. ~Achterlaten~ onderstelt, dat iemand bij zijn vertrek de genoemde personen of zaken niet meeneemt. Hij ~liet~ bij zijn ontvluchting naar Amerika zijn huisgezin ~achter~.

Elken keer, als hij met een soort trots zoo'n "driedekker" liet ontsnappen, konden wij niet nalaten te lachen, wat de Japanners, die onze reden van vroolijkheid niet begrepen, slechts versterkte in hunne meening, dat alle Europeanen gek zijn.

Deze zonderlinge ontmoeting bracht, gelijk men denken kan, geen kleine ontroering bij mij te weeg, en ik raakte geheel uit de stemming, waarin ik mij bevond: zoodat ik in het eerst buiten staat was, eenige oplettendheid te schenken aan de woorden van den Predikant, die mij als ijdele klanken in de poren gonsden, zonder dat mijn hart die gevoelde of mijn verstand die bevatte: ik kon niet nalaten het oog gedurig op den straatroover te werpen, die het zijne daarentegen onafgebroken op den Predikant bleef vestigen, als ware hij bevreesd geweest, dat hem een woord zou ontsnappen.

"Gij hebt uw vrouw, om uw vermogen met u te deelen," zeide zij, nadat beiden een oogenblik het stilzwijgen bewaard hadden; "gij hebt Effie, om het te erven, en uw naam kunt gij aan uw vaderland nalaten." Nu volgde er een pijnlijk stilzwijgen. "En gij," brak hij het af, "wat is uw toekomst?" Zij glimlachte weemoedig.

Er was echter één middel om achter den waren staat van zaken te komen, en alle geheimzinnigheid te verbannen, zóó recht op het doel afgaand, zoo eenvoudig, en naar hare meening zoo verkieselijk, dat zij niet kon nalaten, haar moeder dit aan de hand te doen. "Waarom vraagt u Marianne niet zelf," zei zij, "of ze al of niet met Willoughby verloofd is?

Hij ging haastig voort: »Nu ik het toevallig plezier heb, meneer De Witt! u bij mijn vriend Van Berenvelt te ontmoeten, kan ik niet nalaten u een en ander op het hart te drukken. Bewijs aan de lui, dat er ook fatsoenlijke menschen onder de liberalen zijn! Wij moeten ons vertoonen in de aanzienlijkste kringen. Uitstekende menschen allemaal!