Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Was de maan vol en de zee onstuimig, dan liep zij over de wilde vloed, de zeelieden toeroepende, dat zij alle zouden vergaan, indien zij haar niet wilden aanbidden. Voorts verblindde zij hunne oogen, waardoor zij water voor land en land voor water hielden, daardoor is menig schip vergaan met man en muis.
Het was dus te veronderstellen, dat de electrische spanning van de atmosfeer uiterst aanzienlijk moest zijn. En dat was dan ook inderdaad zoo. Want in den morgen van den 19den Juli zou een gewoon vaartuig, hetzij stoom-, hetzij zeilschip in zeer groot gevaar verkeerd hebben op die zee. Zeer waarschijnlijk zou het met man en muis vergaan zijn.
Eerst kwamen zij onder den vloer in een lange gang, die echter niet hooger was, dan dat zij er juist met den vingerhoed doorheen konden komen, en de heele gang was met verrot hout geïllumineerd. «Ruikt het hier niet heerlijk?» vroeg de muis, die hem voorttrok. «De heele gang is met zwoorden van spek besmeerd! Er kan niets geurigers zijn!» Nu traden zij de bruiloftszaal binnen.
Ik liep op met Piet. Piet draagt een kwartiermuts op straat, omdat hij geen kepi wil koopen; z'n vrouw kan 't geld wel beter gebruiken. Hij liep zeer snel, want z'n vrouw was ziek thuis. »En ik« lachte hij »heb den heelen middag kat en muis gespeeld.... als het ten minste nog maar exerceeren geweest was!« »Het staat in de reglementen,« antwoordde ik.
Bij nader onderzoek bleek het, dat de flesch een weinig lek was; rondom de plaats waar de droppels neervielen, lag een geheele kring van muizenkeutels, waaruit men opmaakte, dat de zooeven als dronkenlap gearresteerde Muis, waarschijnlijk reeds gedurende geruimen tijd hier aan 't pooien was geweest.
En 'k leg die stil en met beleid Hier midden in de kamer neêr, En 'k vang de muis, ja bij mijn eer! Laat gij u van uw man maar raân En blijf maar stil wat achter aan!" De wollen muts werd neêrgelegd, Schoon Eva zei: "'t Komt nooit terecht."
Deze vurige klomp werd voor hun oogen al grooter en grooter; eindelijk stortte het gevaarte met een donderend geraas op den boegspriet der korvet; het tuig aan den boeg werd verbrijzeld en het onbekende voorwerp viel met een allervreeslijkst geplomp in zee. Eenige voeten meer achterwaarts, en de Susquehanna ware met man en muis vergaan!
De twee motieven van den tooverring en van de dankbare dieren in bovenstaand sprookje vind ik beslist onvoldoende om te besluiten tot verwantschap. Daarentegen lijkt mij het handelen van de dankbare muis dermate individueel, dat deze bijzonderheid éens voor altijd moet zijn uitgedacht. Zie ook mijne Essays en Studiën, bl. 205 vlg.; Aug.
En toen we onze maatregelen hadden genomen en eindelijk de kaars hadden uitgeblazen, begon een dame muis haar werk, knaagde aan het houtwerk, klom bij de gordijnen omhoog en sprong op onze bedden... Adieu, slaap! En toch waren we zeer vermoeid; maar het muisje wou, dat we ons met haar bezighielden.
"Ver klinkt het klokje der vromen, maar nog veel verder het woord van den booze." "Die zonder reden boos is, verzoent zich zonder zelfvoldoening." "Ver ziet de verstandige, maar verder nog denkt hij." "De tijd vraagt niet naar den man, als de man niet naar den tijd vraagt." "Heeft de muis tijd tot geeuwen, als hij reeds in den bek van de kat zit?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek