Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Cervantes is misschien iets te hard in zijn oordeel over deze romance, wanneer hij zijn critischen monnik ervan laat zeggen: »Inderdaad mag de deugd van den vader geen verontschuldiging zijn voor het ontbreken dezer deugd bij den zoon.
"Zal ik," zeide Mom, zoodra zijn handlanger het vertrek verlaten had: "thans de redenen vernemen, Pater! welke mij de eer van uw bezoek verschaffen?" "Mij dunkt," antwoordde de Monnik: "dat die nogal licht te raden zijn.
Hun geestelijk "habijt" boezemt hem weinig eerbied in, omdat hij er door heen zooveel wereldschgezindheid ziet, zooveel hoogmoed, eerzucht, zinnelijkheid en laagheid. Een goed mensch is meer monnik voor de oogen Gods dan die het "habijt" draagt en ongeestelijk leeft.
Laat ons naar de puinhoopen van het kasteel gaan, mogelijk vernemen wij daar iets van hem." Terwijl ze dus spraken, kondigde een luid gejuich der schutters de aankomst van hem aan, voor wien ze bezorgd waren; en zij hoorden de harde stem van den monnik zelven, lang eer zij zijn gespierde gedaante zagen. "Plaats, vroolijke makkers!" riep hij; "plaats voor uw geestelijken vader en zijn gevangene.
En daar begon hij: "Snork-niet, Rotte, Bokking, Schiet den monnik dood, Naamval, Drie schellingen, Biertand, Deksel!" Zulke grappen waren wij nog niet gewoon en daarom schoten wij allen in den lach. Monsieur Gozewinus deed nu, alsof hij wel gehoord had, dat hij ze niet goed had opgenoemd en zei: "Als ik je wel verstaan heb, dan heb jij de eilanden in de Stille Zuidzee opgenoemd.
Indien de socialisten slechts de menschen tot oproer konden overhalen, zou ook Diamante wel meedoen. Geheel Diamante wist reeds, dat iets ontzettends dreigde. Men had den grooten zwarten monnik zien spoken op het terras van het palazzo Geraci. Men hoorde de uilen den ganschen nacht schreeuwen, en sommigen beweerden, dat de hanen kraaiden bij zonsondergang en zwegen bij het ochtendgekriek.
"Indien ik mijn gevoelen uiten mag," vervolgde de monnik, zonder dit laatste voorstel in aanmerking te nemen, "zou ik van oordeel wezen, dat gij hier dezen nacht bleeft vertoeven, daar het mij morgen veel lichter zal vallen om u, als iedereen vermoeid van de nachtwaak in diepe rust ligt, van hier te doen ontsnappen." "Ja! maar de brieven," zeide de vreemdeling: "hunne bezorging eischt spoed."
En als zij ziek worden, zijn zij het niet het minst van de jicht, waarvoor men als geneesmiddel kuischheid pleegt voor te schrijven en andere dingen behoorend tot het leven van een nederigen monnik.
Ik zweer u, o Priester, dat het gelukkigste ogenblik mijns levens, dit zijn zou, op hetwelk ik mijn bloed tot de laatste druppel, voor hen mocht verliezen." De monnik kende het mensenhart genoeg, om te bespeuren dat de woorden van de jonge ridder niet geveinsd waren, en dat hij de gevangen Gwyde de innigste liefde toedroeg.
Na de laatste preek wachtte de menigte den monnik op bij den uitgang der kerk, wierp bloemen op zijn wagen, spande de paarden uit en bracht hem aan zijn huis een serenade. Er maakten fabeltjes en romans zich meester van den jongen prediker.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek