Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 oktober 2025
'n Schoonheid man, a'k van mijn leve nooit had gezien, met 'n bruinachtige tint en koolzwart haar, dito wenkbrauwe, 'n klein mondje, en ivoorwitte tande ... Daarmee bevond ik me eige niks op mijn gemak, hoor, want 'k ben toch ook man, hè, en dan vijf jaar cel ... "Jongejuffrouw" zeg 'k van ontroering "vraag maar liever eerst of uws mama óók bij ons komt."
Al had zij hare vroegere frischheid verloren, toch maakte zij, in haar gracieuse magerte, op hem een indruk van belangwekkendheid en ongewoonheid; hij vond haar, al was zij afgevallen, toch schoon met haar holle, donkere kijkers en haar klein, treurig mondje.
En zij boog zich en roerde even met de lippen Nico's open mondje aan, en zij voelde zijn zachten, geurigen adem over haar wang strijken, als een liefkoozing, en haar tranen drupten neêr op zijn voorhoofd, zoo doorschijnend bleek, zoo zacht.... Engel van een jongen.... Hoofdstuk VI.
Bobo liet zich op den grond vallen en verklaarde schreiend, dat zij geen voet meer kon verzetten. De groote, blauwe oogen van 't lieve blondje smeekten welsprekender dan haar mondje 't zou hebben kunnen doen, om ontferming. Een steenen hart zou er zelfs door zijn getroffen. Maar Bibi, dat vinnige, kleine ding, liet zich niet verteederen.
Jules was toch heusch zoo even wel stout, niet waar mama-te? vroeg Christie nog eens met een bedenkelijk gezicht. Ze trok het kleine, fijne ventje zacht tot zich, ze nam hem vast tegen zich aan, in haar armen en zacht kuste ze zijn vochtig mondje van bleek frambozenrood. Neen, heusch niet, liefje! sprak ze. Hij was heusch niet stout ...
Maar daar op het bed lag haar sluimerend kind, met de lange krullen achteloos over de gesloten oogjes, het roode mondje half geopend, de mollige handjes op het dek, en een glimlach als een zonnestraal over het geheele gezichtje. "Arme jongen! Arm kind!" zeide Eliza. "Zij hebben u verkocht; maar uwe moeder zal u nog redden." Geen traan viel op de peluw.
»Nooit!" antwoordde miss Campbell met een ernstig gezicht, dat wel in tegenspraak met haar lachend mondje was. »Nooit! mijn lieve ooms... ten minste zoo lang ik niet gezien heb..." »Wat dan?" vroegen broeder Sam en broeder Sib als om strijd. »Zoo lang ik den Groenen Straal niet zal gezien hebben."
Vrouwtje lag met de beenige voetjes op een stoof. Het mondje stond scheef-open. Zij snurkte. Er was in de stille kamer alleen het geluid van de klok en van den scheeven mond. Na een half uur werd ze wakker, stak de lamp an, nam haar krant op en begon de advertenties te lezen. Ze slobberde haar thee uit den snorrekop van vader, zaliger nagedachtenis. De klok tikte.
Ik ken een naamgenoot van mij , die aan zijn jonge vrouw eenige valsche edelgesteenten ten geschenke gaf en haar door zijn welbespraaktheid want hij was niet op zijn mondje gevallen wist te overtuigen, dat zij niet alleen echt en natuurlijk waren, maar ook een onschatbare waarde bezaten.
Hoe zou hij ook het bekoorlijke schepseltje, dat, gewapend met de verleidelijke bekoorlijkheden van een ontluikende schoonheid, tot hem kwam, hebben kunnen van zich stooten, dat schepseltje met haar kleine mondje en rose lipjes, dat een naief en tevens brutaal taaltje, vol guitige beloften, sprak?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek