United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij lachte even; zij plaagt mij reeds lang, dat ik in Java alles van te voren reeds naar mijn hart vindt, doch toen zij eindelijk toch bovenkwam, moest ook zij toegeven, dat dit de vriendelijkste haven was, die wij tot nog toe aandeden. Maar toen gebeurde iets, dat een schaduw goot over mijn trotsch Hollandsch hart.
»Dan wordt hij op de plaats doodgeschoten," antwoordde kapitein Howick. »Zoo luidt het formeele bevel van den Commodore, en wees er van overtuigd, master James Burbank, dat bevel zal onmiddellijk uitgevoerd worden." Men zal zich gemakkelijk kunnen voorstellen, welke uitwerking die mededeeling op master James Burbank en de zijnen hebben moest.
Achter hem stond een knaap, die met eenen waaier van struisvederen de insekten van hem verwijderd hield. Het aangezicht van den grijzen priester was vol diepgegroefde rimpels, maar als jongeling moest hij eens zeer schoon geweest zijn. Uit zijne groote blauwe oogen sprak nog altijd een levendige geest en een krachtig zelfbewustzijn. Neithotep had zijne valsche lokken afgelegd.
En de blauwe lucht keek vreeselijk ernstig: "Wat moest ik toch op die tram?" Dien middag maakte Bekker z'n eerste gedicht. En toen ik met 't aansteken van de gaslantarens in Leiden aankwam en de onsterfelijken naast elkaar op een lange bank vond zitten in de derde klas wachtkamer van 't station, bij de kachel, toen moest ik mee 't gedicht ondergaan. 't Was heel mooi. Of 't geen naam had?
Die man moest nu zijne schuit hier verkoopen, doorgaans voor eenen zeer geringen prijs, en dan te voet weder terug keeren naar Lyon, zijne woonplaats. Marseille, 7 Augustus. 's Morgens van den 4 dezer was het droog, doch het had den ganschen nacht geregend. Zoo veel regen in dit saisoen en in dit gedeelte van Frankrijk, is inderdaad een ongewoon verschijnsel.
Later maakte hij zich schuldig aan diefstal van buitgemaakte goederen en moest hij uit Sparta vluchten. Gymnasiarchia, Gymnasiarchia, eene liturgie, die de verplichting medebracht om hen, die zich voor den fakkelwedloop oefenden, te onderhouden en waarschijnlijk ook gedurende den tijd van oefening te bezoldigen. Er waren te Athene tien gymnasiarchen, één uit iedere phyle.
Zij moest gaan zitten om niet te vallen, haar hart scheen op te houden met kloppen en zij sloot de oogen. Terwijl zij daar zoo zat, had ze een visioen. Opeens bevindt zij zich thuis in het paleis te Catania. Zij zit in de hooge vestibule te lezen en zij is een vroolijke jonge dame, signorina Palmeri. Een bediende voert een reizenden koopman tot haar.
Nooit had ze gedacht dat ze had durven wegvlieden in een nacht als deze, zonder te weten waarheen. Die verbazing wekte eenigen hoogmoed in haar op, die haar schraagde. En zij dwong zich te denken; zij kon zoo niet blijven dwalen, zij moest een doel hebben. Zij bespeurde eensklaps, dat zij zich in de Laan Copes van Cattenburgh bevond.
Je moest je onmiddellijk aanpassen, ja... onmiddellijk. Ze deden dat om levens te redden, niet om de kinderen tot een ander geloof over te halen. Gold dat ook wat betreft de pleeggezinnen? Ik denk dat men altijd, om te beginnen, een kind opnam om een leven te redden. Daarna heeft men soms soms ook niet geprobeerd het eigen geloof uit te dragen.
Maar 't had Van kempen ook al heel weinig kunnen schelen, hoe die vraag beantwoord moest worden. Hoofdzaak was nu maar, dat Henk zijn helper, en later zijn opvolger werd. »Hoe lang zal je nu nog op school moeten gaan?« vroeg hij op een avond aan Henk, die over zijn huiswerk gebogen zat. Verbaasd zag Henk op. Hij was niet gewoon, dat zijn vader over zulke dingen met hem sprak.
Woord Van De Dag