Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 november 2025
Chineezen kunnen nog leven, waar alle andere menschen, zelfs de Uten en Shoshones, zouden sterven. Zij zijn tevreden, als zij in verlaten mijnen mogen graven en uitgeputte velden nalezen; zij achten zich voor hunne moeite beloond, zoo hun slechts een korrel zilver, een enkele maïshalm ten deel valt. Zij voeden zich met dood wild, dat zelfs de Indianen niet willen aanraken.
Oorlof-Lied. D'wijl Saturnus vluchtig, Die ons heeft vergaârd , Ons nu scheiden zuchtig Doet, geheel bezwaard, Neem ik met verlangen Oorlof aan u, mijnen lust, G'hebt mijn hart bevangen, Ik versmacht naar pijnen-rust .
Ik weet het, indien ik mij thans aan het hoofd der mijnen stelde, en hen ten strijde riep, dat mijn naam in de eerste oogenblikken van opgewondenheid als een talisman zou werken; maar wanneer dat eerste vuur van geestdrift had uitgebrand, wat zou dan het gevolg wezen?
Had het van mijnen wil afgehangen, ik zou bedongen hebben, dat een kleiner aantal van hetgeen gij mijne slagtoffers noemt volstaan moest om mij te doen beantwoorden aan mijne bestemming. Doch ik heb daar niets aan kunnen veranderen. Ook was het voor mij, even als voor alle menschen, u zelve niet uitgezonderd, er op of er onder.
»Neen, Sylvester, neen!" smeekte Dorus. »Al wat gij wilt, maar dát niet! Smaakt de champagner u, tast toe dan, heilig man! Doch meng mij geen veegsel uit het Binnenhof in mijnen beker. Zie! de nacht is schoon als de droom eens bruidegoms! Laat ons meedroomen van het verleden van de toekomst. Gij hebt mee doorleefd wat was; gij blikt als ziener in de dingen die komen moeten.
Uw stand, uw rang zijn de mijnen niet. "Hebt uwe ouders lief!" staat er geschreven, en ik zou die armen verachten, en mij, zelve op deze aarde een lot toeëigenen, dat mij niet is voorbeschikt? Ik zal u verlaten! De jonge Spanjaard, voor wien ik zuivere liefde in het hart heb gedragen, biedt mij aan mij in de woning mijner ouders terug te voeren.
Doch blijkbaar was dat niet het geval, want den volgenden morgen kwam reeds vroeg de prachtige auto voor van den hoofdambtenaar van de mijnen om ons te vragen, daarvan dien dag gebruik te willen maken om de mijnen te zien en, voor zoover wij er verder van profiteeren wilden.
"Zij hebben zich willen ontdoen van Robrecht en van mij, die inderdaad nooit den minsten lust had om aan dit helsche waagspel deel te nemen. Eilaas, ik heb mijnen slag gemist! Hij was zoo goed berekend nochtans!
Verwoest de poorten van het slot, de wind blaast door de hal, Geen kleeden dekken meer den vloer, geen paard staat in den stal. Geen valk of havik vliegt hem toe, en zet zich op zijn hand; Een ridderlijke bedelaar...., zóó trekt hij uit zijn land, Hij zucht, zooals een strijder zucht: »U Heer, zij lof en prijs! Mij en den mijnen schonkt Gij reeds zoo menig gunstbewijs.
Maar nu, mijnheer Sergius, hoop ik dat gij mij niet onbescheiden zult vinden wanneer ik wensch te weten wat gij voornemens zijt, na uwe aankomst te Perm aantevangen. Mijn eerste gang zal zijn naar het kasteel Walska teneinde mijnen vader optezoeken, antwoordde Sergius.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek