Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Ginder verre was nog een kleurige weerschijn van de zon na haar ondergang. Dan kwam de nacht, de donkere, lange nacht. Mie, moe gegeten en gedronken, sloot haar mandje, veegde zich welgevallig den mond af, zei giftig: Slaapt wel, fiere Madame en fijne Mijnheer, maar ik ben bij u en blijf bij u... ik laat u niet meer los... en wij zullen eens zien wie het langst kan koppen.
"Zijt ge nog niet overtuigd?" mompelde de hovenier verwonderd "Ik zal u wel honderd geschiedenissen van geesten vertellen, de eene veel meer waar nog dan de andere. Bij voorbeeld, daar was Mie Katrien, de vrouw van den wagenmaker...."
"Wel neen, Meneer!" zei Mie; maar pas was zij beneden of zij kon niet nalaten, het groote nieuws aan haar kameraad mede te deelen, en toen: "daar mot ik het mijne van hebben," en zoo naar de vrouw van den bakker toe. "Wel, vrouw! wat hoor ik? Is het waar, dat je van je man afgaat?" "Ik?" roept de verontwaardigde bakkerin: "wie durft zoo iets van mij vertellen!"
Ik dacht wel, dat er iets in dat kuiltje was, wat je niet beviel. Daar ik de zon best in 't water kan zien schijnen en de gelukkigste kerel ter wereld ben, kan ik je eerlijk verklaren, dat ik op Jo's bruiloft zal dansen, met een hart zoo licht als een veertje. Twijfel je er aan, mon mie?"
De slapers ontwaakten, namen hun gepak, stapten uit. Mie met haar kabas aan den arm volgde Snepvangers, die met nijdige wippasjes de reizigers naar het buffet vergezelde. Hij kreeg den gids te pakken. Met dat wijf zonder hoed en met een voorschot willen wij niet reizen, verklaarde hij dapper.
De beide politieagenten, die op order van hun chef de voordeur openden, werden verrast door het zien van Mottige Mie en Lange Trui, die onder toezicht van Rooie Hannes ijverig bezig waren de stoep met boter te besmeren. "Houe jullie je nou luikes!" raadde Rooie Hannes den agenten met een vertrouwelijk knipoogje; "dan sel je een lolletje beleven!" De deur van de achterkamer werd opengestooten.
Triomfantelijk opende zij haar kabas en begon te smullen. Madame bemerkte terluiks dat de gebakken pladijs er appetijtelijk uitzag. Mijnheer keek naar de nieuwe reiszakken in het net boven Mie. Dat wijf kwam nu het spel verbroddelen, het plezier bedreven! Wat moesten de medereizigers van hen wel denken! De trein zong en dommelde, en nu en dan klonk een waarschuwend gefluit.
Bij die woorden boog hij zich een weinig voorover en keek met alle aandacht in de kan. Opeens zag hij Mie met een heel vies gezicht aan, en zeide: »O neen, dank je. Ik zou er nu geen pannekoek meer van willen hebben. Dank je feestelijk, Mie, eet jij ze maar op. Akkeb
Weet je, toen liep ik naar Mie van den scheeper en ze had zin om met me mee te gaan, al was ik 'en dikke veertiger. Nou, zie je, mee ging ze, en, toen ze zuchtig wier, he'k ze getrouwd ook, laat domenei spreken . Weet je, 't wordt met Sinte Matijs 'en jaar dat z'en kleine kreeg, en as 'k ze niet getrouwd had, misschien leefde ze nog, want zie je, het schaap van 'en kind deed haar den dood aan.
Hij zag weer voor zich hoe zij in hun klein huishoudentje om hem heen draaide, haar lijfdeuntje: Ma mie Annette op de lippen, met dezelfde zorgelooze opgewektheid zoowel blijde als droeve dagen aanvaardend. En ten slotte moest hij erkennen, dat het verstand in liefdesaangelegenheiden altijd ongelijk heeft. Immers wat had hij bij dien breuk gewonnen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek