Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Snorrend en hevig sidderend daalde de fenix maar zette zich toen luchtig en sierlijk vóór den Koning, en Merlijn steeg af uit des vogels rug. Merlijn was niet zoo heel jong meer, tegen het eind van den dag, als zijn jeugdbad had uitgewerkt en hij het de moeite niet waard had gevonden een tweede bad te nemen.
Hij zat aan Morgueine's voeten en voelde zich mede voeren in duizelingwekkende vaart. Deze is de wagen, zeide Morgueine; van mijn broeder, Merlijn. Maar ik loof deze enghiene niet harde, want door de lucht en kan ik er niet mede varen en Merlijn houdt zijn fenix-vogel voor zich!
Weeft den droom van hier naar daar, van daar naar hier! fluisterde bevelend Merlijn en wees van slot naar bosch, van bosch naar slot. Als met een wijd geweven spinnerag zilverden de ijle draden van slot naar bosch, van bosch naar slot terwijl Merlijn, onzichtbaar, op den beweegloos zwevende fenix, zijn staf hoog, staande, verroerloosde...
Daarom, o koning, kies u eene andere bruid. Er zijn vele schoone vrouwen in uw rijk, waarom zoudt gij deze ééne de voorkeur geven boven al hare zusteren?" Arthur echter wierp het hoofd in den nek en barstte uit in een luiden lach. "Uwe neiging tot profeteeren wordt met den dag sterker, Merlijn," riep hij uit, "en krijgt de overhand boven uw gezond verstand.
Maar voor de groote trompet was een kleinere komen te staan. Die was zoo sierlijk en met kostbare, ronde steenen omzet: jochanten, robijnen, karbonkels. En Merlijn bewees weêr hoofschen eerbied aan de trompet en zwaaide zijn staf. Toen sprak de kleine trompet: "Lancelot, o mijn ridder!
Maar Merlijn was, hoewel niet alwetend, toch veelwetende door wat hem zijn sylfen en gnomen vertelden, en wist Lancelot en Gwinebant met dwarrelende vuurvliegjes en dwalende dwaallichtjes juist te houden op den rechten weg, waar de burcht rees van den een of anderen ouden koning, die niet was Mirakel, noch Assentijn, noch Artur.
Een paar andere groene plekjes zijn die waar hij, den lof der Heilige Maagd zingend, verzen schrijft die voortvloeien met zekere natuurlijke bevalligheid . Tien jaar later, in 1326 namelijk, voltooide VELTHEM, in MAERLANT'S voetspoor tredend, een ander werk: het boek van koning Artur, dat zich bij den Merlijn aansluit.
Door dezen noodlottigen slag hadden allen, die met Balin in het kasteel waren, ook zijne reisgenoote den dood gevonden en waren drie rijken in droefenis en rouw gedompeld. Toen Merlijn dit alles verklaard had, nam hij afscheid van Balin met woorden: "Vaarwel! in deze wereld zullen wij elkander niet meer zien!" Balin steeg te paard en reed alleen verder.
"Indien gij dat weet," sprak Balin, "kunt gij niemand anders zijn dan Merlijn en indien dit waar is, kunt gij ons helpen om hem, dien wij zoeken, te vinden." "Welnu dan," sprak Merlijn, want deze was het inderdaad, "luistert!
Laat mij, mijne zoete gezellen! zeide Gawein. Ik voel, dat het te ver met mij is... Neen, dat wilden zij geen van allen gelooven! Te ver, als het wonderbed, dat Merlijn zoo kunstig gewrocht had, daar boven stond in de kemenade!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek