Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Na deze opheldering ontvangen te hebben, besloot Oswald tot zijn meester terug te keeren, om hem zelf verdere nasporingen te laten doen, terwijl hij Gurth, dien hij als overlooper uit Cedric's dienst beschouwde, medevoerde. De Sakser was in grooten angst over het lot van zijn zoon geweest; want de natuur had hare rechten, in weerwil van het stoïcisme, hetwelk die verloochenen wilde, gehandhaafd.
Juist toen de Ottawa in het midden van die kreek aankwam, stoomde een spoortrein die brug op. Daarmede vluchtte de bezetting van Fernandina, die al haar mondvoorraad en krijgsbehoeften medevoerde. Bij die bezetting hadden zich eenige aanzienlijken der stad gevoegd.
Kleine, ronde, gitzwart-glimmende beestjes schoten er bliksemsnel, in allerlei grillige wendingen en kronkelingen over de oppervlakte heen en weer; en 't was of ieder in zijn dolle wentelingen op zijn fonkelend, bol ruggetje een flikker-zonnestraaltje medevoerde, die nog steeds en eindeloos, als zooveel ijle gouden draadjes door elkaar geweven, er een trillend vuurnet over 't frissche water spanden.
Of men opzag tegen de forsche en breede gestalte, het scherpe en vaste oog, en de fiksche vuist, die uit de mouw van het wambuis stak, of dat men door een vernieuwd getier aan de zijde van het geplunderd wordende huis word afgetrokken, toen hij zich met den linkerarm ruim baan maakte en met den rechter den andere medevoerde, zeker was er niemand, die zich daartegen kantte.
Hij gevoelde zich als zinneloos! Zijn knieën knikten, hij had zelfs den tijd niet te overleggen, zoo snel ontwikkelde zich het tooneel dat hij voor zijn oogen had. 't Was als een hoos, waarvan hij zich beheerscher had gewaand en die hem medevoerde. Een oogenblik meende hij te bezwijmen.
En te meer durven wij op aandacht en belangstelling rekenen, nu onze gids op dezen tocht niemand minder zal zijn dan de beroemde fransche geograaf Elisée Reclus, wiens naam zeker weinigen onzer lezers onbekend zal zijn, en die in 1873 deze streken bezocht. Het verhaal zijner reis laten wij hier volgen. De spoortrein, die ons medevoerde, had zoo juist Nagy-Varad achter zich gelaten.
Terstond ging hij over tot het samenstellen van zijn brandstapel, die eenige oogenblikken later ontvlamde. Joe had van het lichaam der antiloop een dozijn koteletten en de malschte stukken van de lendenen genomen, die weldra in sappig gebraden vleesch veranderden. "Dit zal onzen vriend Samuel genoegen doen," zeide de jager. "Weet gij waaraan ik denk, mijnheer Dick ?" "Aan wat gij doet; zonder twijfel, aan uw biefstuk." "Geenszins. Ik denk er aan hoe gek wij zouden staan te kijken als wij den luchtballon niet terugvonden." "Welk een denkbeeld! Gij wilt dat de doctor ons verlaat." "Neen; maar als zijn anker eens was losgegaan?" "Geen nood. Overigens zou Samuel niet in verlegenheid zijn met zijn ballon te dalen, hij heeft hem goed in zijne macht." "Maar als de wind hem medevoerde, als hij niet bij ons kon terugkomen?" "Houd op met uwe onderstellingen, zij zijn niet aangenaam." "Alles wat in deze wereld gebeurt, mijnheer, is natuurlijk; alles k
Maar op hetzelfde oogenblik verschenen in de gang zeven of acht lampen, die ons tegemoet snelden; het water reikte tot aan onze knieën en zonder ons te bukken, raakten wij het met de hand aan. Het was geen kalm stroomend water, het was een vloed, een draaikolk, die alles medevoerde wat hij op zijn weg vond en stukken hout als veertjes draaien deed.
De twee tenten stonden daar nog, benevens de veldbedden en eenige andere dingen. Met vereende krachten wist men de groote tent op een der kameelen te laden, maar toen was het ook tijd om op te breken, want de troep naderde snel. Selam en Mohammed bestegen hunne ezels, de kameeldrijvers namen hunne dieren bij den toom en Aroesi en Dries bestegen de paarden, terwijl Dries het derde paard medevoerde.
In dien tijd was de Taira-stam oppermachtig, en zijn wreede aanvoerder, Kiyomori, deed alles wat hij kon, om de kinderen van Yoshitomo uit den weg te ruimen. Maar de moeder van die kinderen, Tokiwa, vluchtte naar een schuilplaats, waarheen zij ook haar kleinen medevoerde. Met karakteristieken Japanschen moed stemde zij er eindelijk in toe, de vrouw te worden van den gehaten Kiyomori.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek