Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Nu had hij dien morgen, juist toen hij op 't punt stond de plaggen te gaan halen, waarmede hij nu terugkwam, een brievekaart uit 't ziekenhuis gekregen, zeker van een zuster, dat Geertje hard ziek was en graag had, dat hij overkwam. Hij had natuurlijk niet dadelijk kunnen gaan, want je moet toch eerst overleggen, hoe je den boel vóór mekaar moet krijgen.
Zwijgend gingen zij een heel eind voort, daalden de bergglooying af, liepen hoe langer hoe langzamer tot zij aan een boschje van pijnboomen kwamen. Zij gingen er in en bleven stilstaan. Hier was schaduw en koelte. Zij gingen naast mêkaar liggen op den grond. Jozef trok halmen stuk en beet ze klein. Hij vond den dag zoo mooi, en zeî het. 't Is heerlijk, zeî Mathilde, heerlijk!
Maar toen hij er zoo over peinsde, of die liefde voor haar al vóor dien dag bestaan had in zijn hart en van-já dacht om dat hij zich herinnerde, hoe-of hij zich altijd tot dat huis van de de Stuwens aangetrokken had gevoeld, trof het hem op-éens als iets heel zonderlings, dat hij nooit in Mathildes gezelschap, al zat of stond hij vlak bij haar al raakte zijn schouder haar schouder, zijn been haar japon, zijn arm haar rug, zijn hand haar hand, dat hij nooit, al zaten ze uren lang met mekaâr aan de een of andere bezigheid bij de kachel 's winters of 's zomers voor het open raam, als buiten de zon gloeide, dat hij zich nooit erg naar haar had voelen verlangen.
Als ik je pas een paar maanden kende of zoo, als ik je een het hof had gemaakt en ik woû je daarna op manier ten huwelijk komen vragen, dan zoude wij misschien ... of nee, dan zoû toch nog mijn eerste gedachte zijn, natuurlijk, over ons huwelijk, de huwelijksreis en al die dingen, ... dat spreekt immers vanzelf ... en hoeveel te eerder nú, wij kennen mekaâr al zoo lang, we zijn als 't ware voor mekaâr geschapen en wat nu gebeurt is een natuurlijk gevolg onzen heelen omgang van vroeger, ... nu is 't des te natuurlijker, dat wij dadelijk over die zaken spreken.
"En we zouden 't hun zoo prettig en gezellig gemaakt hebben." "Ze schijnen hun zotte kleine leventjes door te brengen met mekaar in de wielen te rijden," zei de oudste jongen. "Rechten en wetten en bepalingen en gemeenigheden; net een knibbelspelletje... Nu, dan moeten ze nog maar wat langer in hun stoffige, smerige, zotte huisjes wonen. 't Is nog al duidelijk dat wij er mee uit moeten scheiden."
De gulle lach van inwendige blijdschap blonk op zijn gelaat, toen hij op Stoffel van Staden toetrad, en hem de hand schudde, alsof hij bezig was, de blaasbalg van een smid te trekken. »Ou boet!" riep hij uit, »jij hebt je knap gedragen; ik ben zo blij je weer terug te zien. Ik was bang, dat die oude beenderen van jou, door dat langdurig paardrijden, losgeschud en uit mekaar gevallen zouden zijn."
Even kleurt een verraderlijk blosje vrouw Juttner's hoekig gelaat en Strijkman verschiet van kleur, maar beiden herstellen zich dadelijk en wisselen een voor de anderen onmerkbaren blik van verstandhouding. "'t Is zoo'n hartelijke jongen, meneer, hij zeit altijd "oome." Och, uwé had hem vroeger moeten kennen, toen hij nog alle vijf goed bij mekaar had," zegt de oude man, grinnikend.
De dartele vroolijkheid, de luidruchtigheid, die Mathilde soms aan den dag leî, haar zorgzaamheid en goede hart bracht hem altijd zijn vrouw in herinnering. Hij dacht altijd zonder de levensvreugde en steun, die Mathilde hem gaf, niet te kunnen leven, en hij hoopte maar te sterven, vóor zij van mekaâr zouden scheiden.
Het zoû net zijn, of Jozef van een lange reis was teruggekeerd, als of zij mekaâr weêrvonden na een lange scheiding ... Al wat zij uitgestaan had, zoû zij hem in onderdeelen haarfijn zeggen ... Allemaal natuurlijk om te maken, dat hij weêr meer van haar hield.
De heeren leden van de club, met hun gepommadeerde snorren, kwamen luisteren van uit de gang, en posteerden zich in zwierig-achteloze houding bij elkaar aan de deur. Zij glimlachten tegen mekaâr over de onbedreven onnoozelheid van den dichter. Zoo eindigde Mathildes partijtje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek