United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sommige zonderlinge gewoonten, zooals te komen wanneer anderen heengaan, ter zijde te gaan, wanneer anderen zich vertoonen, in alle omstandigheden te behouden, wat men den muurkleurigen mantel zou kunnen noemen, eenzame lanen te zoeken, de doodsche straat te verkiezen, zich niet in 't verkeer te mengen, de menigte en de feesten te vermijden, het uiterlijk van welgesteldheid te hebben en armoedig te leven, hoe rijk men zij, zijn sleutel in den zak en zijn kaars bij den portier te hebben, de zijdeur binnen te gaan, de kleine trap op te gaan al deze nietige zonderlingheden, rimpelingen, luchtbellen, vluchtige kringels op de oppervlakte, komen soms uit een vreeselijke diepte.
Dat deed hij en ik had het geluk gunstig te worden ontvangen; hij heeft mij bij den eersten minister aanbevolen, die vriendschap voor mij heeft opgevat en bij wien ik een beter leven heb, dan ik ooit had bij den hertog de Lerme. En gij, don André, zijt ge nog altijd de bewaarder van den toren van Ségovia?" "Neen, de graaf-hertog heeft een ander in mijn plaats gesteld.
Hij beweerde dat hij het recept direct had van Steevens, bekend door het uitvinden van den Aboe Hamed in een tijd dat hij voortgejaagd werd door dorst naar den Nijl de Steevens die "Met Kitchener naar Kartoem" op zijn geweten heeft, en die uit dit leven verdween bij het beleg van Ladysmith.
Wat moet dit moment voor haar wel geweest zijn, maar ook welk een gebeurtenis in het leven van den Corsicaan, die zoo echt eenvoudig maar begrijpelijk tijdens de ceremonie zijn broer Jozef aanstootende, zeide: "Jozef, als vader ons nu eens zag."
De spiegelgevechten nemen een aanvang, tot eindelijk de langgerekte, doffe toon van een tuba den strijd op leven en dood aankondigt. Ha, nu zal het bloedige spel beginnen. De toeschouwers rekken de halzen, hun oogen glanzen van een dierlijken gloed. In de arena worden de zwaarden getrokken en vangt de strijd op leven en dood aan. 't Wordt weldra een oorverdoovend gejoel in den circus.
Allen leven: deze vrouwen, zuster Natascha en Warenka en Anna, waar ik nu heen ga, allen, slechts ik alleen niet! En op Anna vallen ze allen aan! Waarom? Ben ik dan misschien beter dan zij? Ik heb ten minste een man, dien ik liefheb, hoewel niet zoo, als ik hem zou willen liefhebben, maar ik heb hem toch lief en Anna heeft den haren nooit liefgehad. Waarom is zij dan schuldig? Zij wil beminnen.
Het Philistijnsche element in het leven bestaat niet in het onvermogen om kunst te verstaan. Allerinnemendste menschen als visschers, herders, veldarbeiders, boeren en dergelijken weten niets van kunst af, en zijn juist het zout der aarde.
"O de heerlijkheid van een uur als dit, met dingen die je lief zijn en die niet bezeeren.... De vrienden in de stad vonden haar wel te jong voor zulk een leven van afzondering, maar zij genoot ervan. Ook de winter had mooie dagen gebracht, toen bij strenge, plotseling ingevallen vorst, de regenstralen bevroren en als kristallen franje om den dakrand hingen.
Maar het leven zonder bezigheid werd spoedig in deze kleine stad ondragelijk, het palazzo scheen hem oud en leelijk; de vlekken der gordijnen namen een armoedig voorkomen aan, de bersten in het mozaïek, de beschadiging der kornissen, de eeuwige Golinitschef, de Italiaansche professor en de Duitsche reiziger werden allen ondragelijk vervelend, en Wronsky gevoelde een dringende behoefte om van toestand en omgeving te verwisselen.
»Nu ja! maar we zouden zoo zuinig kunnen leven!" riep het meisje. »En als er dan eens zoo'n ridder kwam...." »Een ridder, haha! Ik vrees eer dat Hannes de diender komen zou, om ons te callanzeeren!.... Er zijn tegenwoordig zoo geen ridders meer, Marieken." »Ook geen betooverde wouden meer?" »O, die zeker niet!" »Ook geen waternimfen?"