Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Al deze indrukken bestormden hem te-gelyk. Voor-i nog genaderd was tot de vraag hoe z'n onhandigheid zou worden opgenomen, ja terstond na de katastroof, en alsof 't er by behoorde, begon Sietske: Papa zou iets vertellen over Olivier Van Noort. Ze stond even op, reinigde haar jurkjen, en bood Wouter 'n anderen lepel aan, dien ze van 't wandbuvet had genomen. Toe, papa, over Olivier Van Noort!
Daar stond Pols ten halve ontkleed, met een dubbelen vlaggedoek om zijn middel gewonden, de blaauwe muts tot over zijne wenkbraauwen getrokken, zijn gelaat glimmende, en het vet, dat door zijne onverwachte beweging hem van de lepel in 't gezigt was gespat, van wangen en kin afvloeijende.
Eens zag hij Liesje stijf en zóó treurig aan, dat zij de lepel weglegde en vroeg: "Vader, wat is u overkomen?" en "Erving, is u iets onaangenaams bejegend?" vroeg ook zijne vrouw. "Wel beware, neen!" antwoordde hij vroolijk, alsof er niets bij hem gaande was. Dadelijk toen de maaltijd geëindigd was, volgde hij zijne vrouw in de huiskamer.
In een der hutten vonden wij vijf of zes mannen aan tafel zitten: de maaltijd bestond uit kool, in traan gekookt, en eenige gebakken mosselen; elke gast was gewapend met de bekende stokjes, die de plaats innemen van lepel en vork. Eer zij gaan zitten, kijken zij even naar den schoorsteenmantel, om zich te overtuigen dat de thee van Boeddha goed warm is.
Men stoot er met den lepel in, tot het meel boven op droog is geworden en van de pan loslaat; men schudt dan ook de pan telkens.
Zulk eten heb ik nooit gezien! Maar toch kon hij alles niet op en er bleef nog heel wat over. Zoodra Jan den lepel neerlegde deed Tom, zoo heette de ander, het ook. "Nu, Tom," sprak meester Barend, die er ook bij gekomen was, "nu Tom, heb jij zoo'n kleine maag?" "Welneen," antwoordde hij, "maar ik heb ze al vol gefloten en ... en thuis, weet u ... thuis ..." "Nu, thuis?"
De oude Martha volgde met een kruik bier, en een bord, waarop zich een bierglas, een wijnkelkje, een kommetje, een papiertje met zout, een peperbos, twee stalen vorken, een tinnen lepel en drie messen van verschillend fatsoen bevonden. "'t 'Zelschap zal zich motten behelpen," zeide laatstgenoemde, terwijl zij Mejuffrouw Bos hielp aan het dekken der tafel en het uitpakken van de trommel.
Voor sommige gebakken moet de boter, die dikwijls sterk gezouten is, worden uitgewasschen en men doet dit eenvoudig door ze met koud water te begieten en daarin met een houten lepel stevig door te werken. Het wasschen van gist. Natte gist wordt met koud water door elkaar geroerd en door eene zeef gegoten, waarop alle onreinheden blijven liggen.
Die steenen moeten natuurlijk vuurvast wezen; kalk kan men niet gebruiken en daar zulke kooksteenen in de kalkformaties volkomen ontbreken, moeten ze vaak van ver, van het zeestrand, worden gehaald, zoodat men ze zeer trouw bewaart. Vork en lepel heeft men niet noodig, en als mes voor het schillen van vruchten dienen schelpen of splinters van bamboe.
Dan neemt men telkens een lepel vol, en legt dit, met behoorlijke tusschenruimten, op de met meel bestoven bakplaat; zet die, zonder ze een oogenblik te laten staan, in een heetgestookten oven, en laat de balletjes hoog geel bakken. Zij zijn spoedig klaar en men bestrooit ze met suiker.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek