Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Het stond onder de bescherming van de Regeering de redakteur was ambtenaar by de algemeene Sekretarie en hierom werden de inteekeningsgelden in 's lands kas gestort. Men bood my een kwitantie van twintig gulden aan.
Ik heb een paar regels gelezen, die ge in die dagen zoudt geschreven hebben achter op een kwitantie, zei Verbrugge. Ik weet wat je bedoelt. Die regels schetsen myn pozitie. Er bestond in die dagen een tydschrift, de Kopiist, waarop ik inteekenaar was.
Frits kwam wel een half uur over etenstijd; maar, hij kon het niet helpen. Al de jongens van de leerink waren in optocht gegaan naar ouden Heinrich, met z'n verminkt en verhakt karkas zooals hij 't zelf noemde om Heinrich te feliciteeren dat Duitschland nu eindelijk eens met den Erbfeind zou afrekenen, en de kwitantie presenteeren voor de beenen, die Heinrich bij Leipzig verloren had.
"Oneerlyk" noemde ik dit omdat het ware berouw geen vergeving zoekt by anderen, maar by zichzelf. Wie met 'n uitgesproken klank tevreden is, wie z'n geweten meent te kunnen paaien met 'n kwitantie van schuld, geteekend door 'n ander...
Helmond heeft de kwitantie a zeshonderd en tien gulden, van het eenigszins bevende Grietje aangenomen en ingezien. Groote getallen spreekt men zoo gemakkelijk uit. 't Was een slagveld met tienduizend of daar wil ik afwezen van honderdduizend lijken, zegt iemand, en de hoorder fronst bij beide getallen schier even zwaar het voorhoofd.
Zij is maar één oogenblik boos geweest, dat was toen zij haar naam moest teekenen onder de kwitantie en zij er bij wilde zetten, "betaald onder protest", en haar dit geweigerd werd, maar ook deze boosheid had een komische zijde en deed haar later schaterlachen.
Het schynt dat de generaal zelf dat geld voor my betaald heeft, om niet gedwongen te zyn die geillustreerde kwitantie terug te zenden naar Batavia. Maar wat deed hy na 't ... na 't ... wegnemen van dien kalkoen? 't Was toch ... een diefstal! En na dat epigram?
Overal hadden ze toen rondgezocht om heel veel moois bij elkaar te krijgen: kussens voor de canapé, 'n tafelkleed, 'n theetafel, sarongs, 'n kachelscherm, stijlvolle stoelen en telkens bij 't uitgaan van den winkel had Else gezegd: "Stuurt u er dan mee om 'n uur of vijf; dan zijn we thuis; mèt de kwitantie."
"Volges de etiquette van de gevraagde wijn of flesch, wordt daar een borretje bij gebracht met de kwitantie. Die bediende loopt heen en weer. De minste beweging, dat hij ziet of merkt, dat je geld op dat borretje legt, neemt ie 't weg met de kwitantie, en brengt de overschot van 't geld weer op z'n plaas an de tafel waar je zit. Mot je allemaal die etiquette van wete, zooas ik.
Gij koopt leder en neemt gasten; ik zal u bijstaan, totdat uw handel gaat; gij schrijft boven uwen winkel niets anders dan /Jan Spinael, meester-schoenmaker/; gij levert goed werk, in trouw en in rechtzinnigheid; ik zal u klanten genoeg aanbrengen, en, alzoo er op uwe kwitantie geen betaaltijd is aangewezen, zult gij allengskens het geleende geld wel kunnen teruggeven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek