Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Dit "kruipt men" heeft betrekking op de kruisvereeniging van Goeden Vrijdag. Dan rust het werk, met name de timmerlieden en smeden staken den arbeid, ter gedachtenis aan de kruisiging des Heeren. De visschers steken niet in zee, want de vischvangst zou niet slagen.
»De stormwind, die over dag loeide, zwijgt; de bedarende golfslag kruipt als het ware aan den voet der rotsen; de avondmuggen, op hunne lichte vleugelen gedragen, vervullen de stilte der lucht met hun gegons." »Schitterende ster, wat aanschouwt gij in de vlakte? Maar ik zie u reeds met een glimlach den horizon naderen. Vaarwel, stilzwijgende ster, vaarwel!"
"Is hij niet aardig, ce bonhomme, notre garde de nuit?.... als u van avond naar huis gaat, zult u wel over hem heen moeten stappen, hij slaapt den godganschen nacht als een hond op straat.... regent het.... dan kruipt hij in een ton.... maar wees op uw hoede, maak hem niet wakker, want dan slaat ie er op."
Zeker! "Sire, pas-op, dat gaat jou aan!" En dan moet de Keizer zich houden alsof hy wat van 't stuk verstaat. Wat 'n treurig métier! Wat moet-i wel denken van onze dichters! En van onze vaderlandsliefde! En van ons karakter! Och, zulke hooggeplaatste personen zyn aan laagheid gewoon. Wat niet kruipt, komt niet tòt hen. 't Moet hun zeer moeielyk vallen, de mensheid te achten.
Hij schroomt niet, de schamele hut, het "huseken cranc", waarin JEZUS geboren wordt, met zachte ironie "dit paleis" te noemen; evenmin om van PETRUS te zeggen, dat hij "zweette als een das" toen hij JEZUS verloochende, of ons MARIA MAGDALENA te teekenen, zooals zij onder stoelen en banken door kruipt om bij JEZUS te komen .
Kruipt Thonarr dan weer weg in den duim van een handschoen?" Maar Loge vond het toch maar verstandig om stil te zijn en hij zeide: "U, goden, heb ik gezegd wat ik wilde, voor Thonarr trek ik mij terug: die zou mij nog slaan ten slotte." En met een bedreiging aan Egir, den gastheer, dat de vlammen al zijn bezit zouden verslinden, sloop hij heen.
Wij zijn de boden Gods, dus laat u niet verrukken , Hoort gij zijn stemme niet, zijn hand die zal u drukken; Daar ligt de roede tot een teeken opter eerd, Ziet, hoe zij in een slang lichamelijk verkeert, Zij kronkelt en zij kruipt: indien bij u ons spreken Niet eene pluim en weegt, gelooft ons bij dit teeken, En looft Israëls God, die u 't geloof versterkt, En door dees wonderdaad zoo krachtelijken werkt: Geloofdy 't niet om 't eerst, gelooft dan, met den and'ren, Het tweede, als in rood bloed het water zal verand'ren, De visch versterven zal in der rivieren stank, Die God de Heere slaan zal zeven dagen langk.
Vervolgens kruipt hij onder den buik van een der goedige dieren, dat hem als een levende deken dient, op den harden grond, die 's winters bevroren en 's zomers door de zware regens der tropen doorweekt is. Als de zon opgaat, en het touw wordt weggenomen, staan de lama's uit eigen beweging op, en trekken weer verder, hier en daar eens even knabbelend van het schrale gras en mos der hoogvlakten.
Met de grootst mogelijke voorzichtigheid moet de inboorling zich naar een dezer slaapplaatsen begeven; hij sluipt van boom tot boom, kruipt van den eenen struik naar den anderen en doet zijn uiterste best om zoo weinig mogelijk de aandacht te trekken van de waakzame Vogels.
Bliksemsnel begeeft het zich naar den hoogsten boom, die zich in de nabijheid bevindt, loopt bijna altijd aan de zijde, die van den vijand afgewend is, bij den stam omhoog tot aan de eerste gaffelvormige verdeeling, komt dan hoogstens met zijn kopje te voorschijn, kruipt in elkander, verbergt zich zoo goed, als de omstandigheden dit toelaten, en tracht zoo veel mogelijk onzichtbaar te blijven, terwijl het zich uit de voeten maakt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek